காம அஸ்திரங்கள் - முற்கால பகுதி - பாகம் 7

 விசையால் உந்தப்பட்டதை போல ராதை சட்டென்று எழுந்து நின்றாள். கருணாகரனின் தோலாயுதம் வெட்டப்பட்ட நாகத்தில் உடலைப்போல துடித்துக்கொண்டிருக்க குரல் வந்த திசையை நோக்கினான். அங்கே சாளுக்கிய மகாராணி அம்பிகாதேவி சர்வ அலங்காரத்துடன் மோகனச் சிலையாக நின்றுகொண்டிருந்தாள்.
ராதையின் உடல் நடுங்கியது. ஆனால் கருணாகரன் மட்டும் அசையாமல் அமர்ந்திருந்தான். "இந்தச் சூழலில் வழக்கமாக எவருக்குமே தண்டு துவண்டிருக்கும். ஆனால் இவனுக்கு மட்டும் எப்படி அதே விறைப்போடு நிற்கிறது. இன்னும் சற்று தாமதித்திருந்தால் இந்த துவழாத் தூணை என் பிளவா குகைக்குள் விட்டிருப்பேனே" என்று ஏக்கமுடன் பார்த்தாள் ராதை.

தன்னைப் பார்த்ததும் எழுந்து நிற்கவேண்டியன் தண்டினை மட்டும் நிமிர்த்திக்கொண்டு அமர்திருக்கிறானே என்று அம்பிகாதேவியும் வியந்தாள். உண்மையில்; அவன் அசையாமல் அமர்ந்திருந்த காரணம் கர்வமல்ல. அம்பிகாதேவியின் நீலமணிக் கண்களும் அவளின் ஈடுஇணையில்லாத அழகும் அவனை அசையாமல் அடித்துவிட்டன என்பதே உண்மை.

" வீரரே, சாளுக்கிய மகாராணி அம்பிகாதேவியை வணங்குங்கள் " என்று அவளுடன் வந்த பெண்ணொருத்தி இறைந்த பின்னரே கருணாகரனுக்கு சுரனை வந்தது.


 மகாராணியின் பின்புறம் மேலும் மூன்று பெண்கள் உடலில் ஆடையேதுமில்லாமல் நின்றிருந்தார்கள். இவர்களும் ராதையைபோலவே இளங்கன்னிகளாகவே இருந்தார்கள். கருணாகரன் மஞ்சத்தை விட்டு எழுந்து மகாராணியை வணங்கிவிட்டு அவசரமாக தன் இடைக்கச்சையை தேடினான்.

இரும்பினால் செய்ப்பட்ட உலக்கை போல நீண்டுகொண்டிருந்த தோலாயுதத்தை கண்டு அம்பிகாதேவியும் அசந்தே போனாள். நாற்பதாண்டுகளில் இப்படி ஒரு ஆணுறுப்பை அவள் கண்டதேயில்லை. மெல்ல நடந்து செயற்கை தடாகத்தின் அருகிலிருக்கும் மஞ்சத்தில் அமர்ந்தாள். கருணாகரன் இடைக்கச்சையை கட்டிகொண்டு அவளை நோக்கினான். அருகிலிருக்கும் இளம்பெண்களை விட நாற்பதை கடந்த அம்பிகாதேவின் உடலுக்கே அழகும் வணப்பும் அதிகம் என்றே தோன்றியது. இவ்வளவு பெரிய தனங்கள் எப்படி சற்று கூட சரியாமல் குத்திட்டு நிற்கின்றன என்ற ஆரய்ச்சியில் அவன் கண்கள் இறங்கின.

கருணாகரனின் பார்வை தன் கொங்கைகளை துளைப்பதை உணர்ந்த அபிகாதேவிகூட சற்றே நெளிந்தாள். இரண்டு தினங்களாக கட்டி வைத்திருக்கும் காம உணர்ச்சிகள் அவளின் யோணிக்குள் மோகினியாட்டம் ஆடவே " ம்.. " என்று மற்ற பெண்களைப் பார்த்து கண்ணசைத்தாள்.

அம்பிகாதேவியின் கண்ணசைவுக்காகவே காத்திருந்த பெண்கள் அனைவரும் கருணாகரனை சூழ்ந்துகொண்டு கிடைத்த இடத்தை தழுவினார்கள். ஒருத்தி அவனை முன்புறமிருந்து தன் கொங்கைகளை உரசினாள். இன்னொருத்தி பின்புறம் நின்று அவனைத் தழுவினாள். வேறொருத்தி அவன் கை ஒன்றை இழுத்து தன் கொங்கை மீது அழுத்த, இன்னுமொருத்தி அவன் கையை தன் யோணியிப்பிளவில் வைத்துக்கொண்டு தொடைகளை இறுக்கி சுகம் கண்டாள்.

ராதை கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தை நழுவவிடாமல் மண்டியிட்டு துடித்துக்கொண்டிருக்கும் தண்டினை சுவைக்க ஆரம்பித்தாள். நாற்புறமும் திடீரன்று ஏற்பட்ட கன்னித்தாக்குதலில் கருணாகரன் சற்று நிலை குழைந்தாலும் சில வினாடிகளில் தன்னை சுதாரித்துக்கொண்டான்.

" வீரரே நால்வரையும் உங்களால் எதிர்கொள்ளமுடியுமா. இதற்கு அத்தனை வீரியம் இருக்கிறதா " என்றொருத்தி அவன் தண்டினை தட்டினாள். "இதைச் சுவையுங்கள்" என்றொருத்தி மாங்கனியை அவன் வாய்க்குள் தினித்தாள். கருணாகரன் அவளை அப்படியே இரண்டு கைகளிலும் ஏந்திகொண்டு மேலே தூக்கினான். கொங்கையை சுவைத்துக்கொண்டே விரலை அவளது யோணிக்குள் நுழைத்தான்.

அவள் நெருப்பிலிட்ட புழுவைப்போல துடித்தாள். "ஆஆஆஆஅ ம்ம்ம்ம்ம்மாஆஆ .. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் ஹ்ஹ்ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம்ம்" என்று அவளிட்ட காமக்கூச்சல் மண்டபம் முழுவதும் எதிரொலித்தது. கீழே இரண்டு பெண்கள் தத்தம் யோணியை தடவிக்கொண்டவாறே விதவிதமான காம ஒலிகளுடன் அவன் தண்டினை மாறி மாறிச் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.

இவற்றையெல்லாம் கண்டுகொண்டிருந்த அம்பிகாதேவி தனது கொங்கைகள் இரண்டையும் மெல்ல தடவியும், காம்புகளை நசுக்கியபடியும் சுகம் அனுபவித்தாள். அவளது யோணிப்பிளவு வெகு வேகமாக கசிந்துகொண்டிருந்தது. கருணாகரன் அம்பிகாதேவியைப் பார்த்தான். கட்டழகு வாலிபர்களை கண்டால் படுக்கையில் புரட்டும் மகாராணிகளைப் பற்றி அவன் அதிகமாகவே கேள்விப்பட்டிருந்தாலும் இப்படி அடுத்தவர்களை அனுபவிக்க விட்டு சுகம் காணும் ஒருத்தியை இன்று நேரில் பார்க்கிறான்.

இந்த நான்கு பெண்களிடமும் தண்டு துவளாமல் தப்பித்தால் மட்டுமே அம்பிகாதேவியின் யோணியில் நுழைய சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும் என்பது அவனுக்கு வெட்ட வெளிச்சமாக விளங்கியது. பல நாள் பட்டினி கிடந்த பரதேசிக்கு அறுசுவை உணவு கிடைத்தது போன்று அவனது கோலாயுதத்தை கீழே இரண்டு பெண்களும் மொத்தமாக விழுங்கிவிடும் அளவுக்கு அசுற வேகத்தில் சுவைத்துக்கொண்டிருக்க கருணாகரனின் கட்டுப்பாடுகள் சுக்கு நூறாக உடையும் நிலைக்கு வந்தன.

தன்னிலையை உணர்ந்துகொண்டு அவனும் இன்பநாயகியின் மாளிகையில் கற்றுக்கொண்ட வித்தைகளை கடைபிடிக்க ஆரம்பித்தான். பிட்டத்தை நன்றாக சுருக்கி உணர்ச்சி வேகத்தை கட்டுப்படுத்த அதையும் பின் புறமிருந்து இன்னொருத்தி உடைத்தெறிய ஆரம்பித்தாள். இறுக்கிய பிருஷ்டங்களை இரு கைகளாலும் விரித்து ஆசன வாயிலை விரலால் தடவிக்கொண்டே கால்களுக்கிடையில் புகுந்து விதைக்கொட்டைகளை வருடி நக்கினாள்.

இன்பநாயகியின் மாளிகையில் எத்தனையோ கட்டுப்பாட்டுடன் அனைவரையும் அசர வைத்திருந்தாலும் இங்கேதான் ஆண்மைக்கு சரியான சோதனை என்பது கருணாகரனுக்கு உள்ளங்கை நெல்லிக்கனியாக விளங்கிற்று. கண்களை இறுக மூடியபடி மனக்கண்ணில் சோழநாட்டை நிறுத்திக்கொண்டு முடிந்த வரை பிட்டங்களை சுருக்கினான். அங்கும் அவனுக்கு சோதனை வந்தது. ஆசன புழையை குடைந்து கொண்டிருந்தவளின் மெல்லிய விரல் இவன் சுருக்க சுருக்க ஆசன புழைக்குள் செல்ல ஆரம்பித்தது. அவளும் வெகு லாவகமாக விரலை உள்ளே செலுத்த கருணாகரனின் தண்டு தெறித்துவிடும் நிலைக்கே போய்விட்டது.
அவன் வாழ்நாளில் இந்த அளவுக்கு தண்டு விறைத்ததேயில்லை. கலவியில் கைதேர்ந்த பெண்களைவிட கலவி சுகத்தை அறிந்தும் அனுபவிக்காக பெண்களை சமாளிப்பது கருணாகரனுக்கு பிரம்மபிரயத்தனமாக இருந்தது.

எப்படியும் இவர்களிடம் சிக்கியவன் வெகு விரைவில் உயிர் நீரை வெளியேற்றிவிடுவான் என்று அசைக்க முடியாத நம்பிக்கையுடன் தொடைகளை இறுக்கி தேன்கூட்டின் விரகத்தை முடிந்தவரை அடக்கிக்கொண்டிருந்த அம்பிகாதேவிக்கு கருணாகரனின் கட்டுப்பாடு ஆச்சரியத்தை தந்தது. இனியும் தாமதிக்க வேண்டாம் என்று நினைத்தவள் ‘ ம் போதும் விலகுங்கள் ‘ என்று ஆணையிட்டாள்.

உச்சமடைந்தும் அடையாமலும் காமத்தவிப்பில் உழன்று கொண்டிருந்த பெண்கள் சட்டென்று அவனை விட்டு விலக, தப்பித்தது அம்பிகாதேவின் புன்னியம் என்று கருணாகரன் தன்னை சற்றே ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டான்.

" தேவரே, இப்படி வாரும் " என்றழைத்த மகாராணியின் குரலில் முக்கனிகளையும் மலைத்தேனில் தோய்த்த இனிமை இருந்தது. அவள் இன்னும் சற்று நேரம் இப்படி பேசினால் கூட தான் தன்வசத்தை இழந்துவிட முடியும் என்று கருணாகரனே அஞ்சினான். அவன் உடல் லேசாக வியர்த்து அத்துடன் நான்கு பெண்களும் மாறி மாறி முத்தமிட்ட உமிழ்நீரின் வாடையும் வீசியது.

அம்பிகாதேவி மஞ்சத்தை விட்டெழுந்து தடாகத்தின் ஓரத்தில் நீரில் கால்களை தொங்கவிட்டபடி அமர்ந்தாள். அவளின் இடையில் அணிந்திருந்த ஆடை முழுச் சீலையாக இல்லாமல் அரையடி அகலத்துக்கு துணியைக் கிழித்து நீளவாக்கில் இடை முழுவதும் தோரணமாக தொங்கும்படியாக கட்டப்பட்டிருந்தது. அவள் அமந்ததும் கட்டியிருந்த துணி தோரணங்கள் தொடையின் இருபுறமும் ஒதுங்கிவிட ஒற்றைத் துணி மட்டும் கால்களுக்கு நடுவில் சிக்கி யோணியை மறைத்தது.

கடைந்தெடுத்த சந்தன மரத்தினை போல வழுவழுப்பாக இருந்த தொடைகளுக்கே பரத கண்டத்தை தாரை வார்த்துவிடலாம் என்று எண்ணிக்கொண்டே அவளை நெருங்கினான் கருணாகரன்.

" முதலில் நீராடும் தேவரே " என்றதும் இரு பெண்கள் அவனை தடாகத்தில் இறக்கிவிட்டார்கள். மார்பளவு மட்டுமே நீர் இருந்தது. நீரில் பலவகை வாசனை திராவியங்களை கலந்தும், பலவிதமான மலர்களை தூவியும் இருந்ததால் அதன் மனம் நாசியைத் துளைத்தது. சில்லென்ற நீரில் இறங்கியதும் தண்டு ஒரளவுக்கு விறைப்பு குறைய கருணாகரன் சற்றே சமாதானம் அடைந்தான்.

ஆனாலும் இரண்டடி இடைவெளியில் பரத கண்டத்தின் இணையில்லா பேரழகி தன் அங்கங்களை விருந்து வைத்துக்கொண்டிருக்கும்போது இவனால் என்ன செய்யமுடியும். அதற்கு தூபம் போடுவது போல அம்பிகாதேவி விரல் சுண்டி அவனை அருகில் அழைத்தாள். அவளது நீலமணிக் கண்களில் பொங்கி வழியும் காமத்தைக் கண்டு அவன் தண்டு மீண்டும் எழ ஆரம்பிக்க, அருகில் வந்தவனின் தலைமுடியை பிடித்து அவன் பக்கம் மெல்ல குனிந்து அவனது கண்களையும் தனது நீலமணி விழிகளையும் நேருக்கு நேர் உறவாடவிட்டாள். அம்பிகாதேவியின் உஷ்ணக்காற்று கருணாகரனை சுட்டெறித்து இதழ்கள் உலர்ந்துபோயின. அந்த ஒரே பார்வையில் அவன் சோழமண்டலத்தை மறந்தான். கடமையை துறந்தான். ரஞ்சனாவும், காஞ்சனாவும் அவன் இதயத்தில் எரிந்த காமத்தீயில் கருகிப்போனார்கள்.

அம்பிகாதேவி தன் நாவினால் அவனது உலர்ந்து போன உதடுகளை நக்கி ஈரமாக்கினாள். அவனோ சொர்க்கத்தில் மிதக்கும் நிலையிருக்க உதடுகளை பிரித்தான். அவனது தாடையை மேலே உயர்த்தி பிளந்திருந்த வாய்க்குள் துளித் துளியாக உமிழ் நீரை வடித்தாள். அவனது விந்துத்துளிகளை பல வகையான பெண்கள் அமிர்தம் போல பருகிய நிலைபோய், சாளுக்கிய பேரழிகியின் உமிழ்நீரை தேன் துளிகளாக சுவைத்துக் கொண்டிருந்தான் சோழ வீரன்.

அவள் மெல்ல தன் அதரங்களை அவனுடன் இணைத்தாள். இணைந்த மலர்களில் ஒன்றை பற்றி அவன் முரட்டுத்தனமாக சுவைத்துக்கொண்டே அவளின் இரு தொடைகளையும் பற்றி இறுக்கினான். அவளோ நீரில் தொங்கிக்கொண்டிருந்த தன் பாதங்களை நீட்டி அவனது செங்கோலை தீண்டினாள். முழு நீளத்தில் நெட்டுக்குத்தலாக தடாகத்தையே சூடாக்கிகொண்டிருந்த தண்டினை இரு பாதங்களையும் குவித்து அதனுள் செலுத்தி மேலும் கீழும் அசைத்த வண்ணம் பாதபூஜை செய்தாள்.

இதழளித்த போதையாலும், பாதங்கள் தோலாயுதத்தில் மூட்டிய காம நெருப்பினாலும் உணர்ச்சிகள் கட்டுக்காடங்காமல் போகவே அவன் முதன் முறையாக " ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ் .. ம்ம்ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ் ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்"மென்று ஒலியெழுப்பியபடியே வழுவழுத்த பாதங்களுக்கு இடையில் தன் தண்டினை யோணிக்குள் செலுத்துவதை போலவே பாவித்து இடையை முன்னும் பின்னும் அசைத்து புணர ஆரம்பித்தான்.

இதனால் கிளர்ச்சியடைந்த மற்ற பெண்களும் தத்தம் யோணிக்குள் விரல்களை செலுத்தி புணர்ச்சி செய்துகொண்டே வித விதமான காம ஒலிகளை எழுப்பினார்கள். கருணாகரன் பிடித்த இடங்களில் அம்பிகாதேவின் தொடைப்பிரதேசம் கன்றிப்போனது. தன் இதழ்களையும் அவன் தண்டினையும் விடுவித்துக்கொள்ள முலைப்பால் கிடைக்காத குழந்தைபோல கருணாகரன் அவளை ஏக்கத்துடன் பார்த்தான். சாளுக்கிய பேரழகி தன் மேல் கச்சையை நீக்கினாள்.

முத்துக்களை பட்டுக்கயிறுகளால் கோர்த்து இரண்டு வளையங்கள் போன்று செய்து இரு கொங்கைகளையும் அதனூடே செலுத்தி வளையங்களை பினைத்து பின்புறம் கட்டியிருந்தாள். கொங்கைகளுக்கும் முத்தாபரணத்தால் கச்சை செய்ய முடிகிறதே.! இவளின் கொங்கைகள் தளர்ச்சியுறாமல் விறைத்து நிற்கும் அற்புதம் இதுதானோ. இவளிடம் இன்னும் எத்தனை எத்தனை அற்புதங்கள் புதைந்து கிடைக்கின்றனவோ என்று கருணாகரன் திகைத்தான்.

அவள் கால்களை பிரித்து அவனை அதனிடையில் நிறுத்திக்கொண்டு மாங்கனியில் ஒன்றை சுவைக்கத்தந்தாள். இடையில் கையை செலுத்தி இறுக்கிக்கொண்டே கொங்கையின் காம்பினை மெல்ல நாவினால் வருடி நக்கிச் சுவைத்தான். அவன் அதரங்கள் பட்டதும் கொங்கைகள் புடைத்தன. அம்பிகாதேவி இதுவரை அடக்கி வைத்திருந்த காம அரக்கி ருத்ர தாண்டவத்தை தொடங்கிவிட, முழு கொங்கையையும் அவன் வாயில் தினிக்க முற்பட்டாள்.

அவளது தேவையை உணர்ந்த கருணாகரன் மற்றொரு கொங்கையை கசக்கி சாறு பிழிந்துகொண்டே கன்றுகுட்டி பால் குடிப்பது முட்டி முட்டிச் சப்பிச் சுவைத்தான். இடையிடையே காம்பினை பற்களால் கடித்தும்விட அம்பிகாதேவியும் "தேவா.. ம்ம்ம்ம் கடியடா என் காமுகனே.. ம்ம்ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்" என்று பிதற்றினாள். அவனது இடையை கால்களால் பிணைத்துக்கொண்டு யோணியை அடிவயிற்றில் அழுத்தினாள்.

அவனும் அந்த பேரழகியின் பொன்னுடலை தன்னிஷ்டம் போல இறுக்கித் தழுவி முரட்டுத்தனமாக பிழிந்தெடுக்க அம்பிகாதேவியின் புழைக்குள் தேனருவி பொங்க ஆரம்பித்தது. அவனை சட்டென்று தள்ளிவிட்டு எழுந்தாள். இடையிலிருந்த ஆடையை நெகிழவிட யோணிப்பிரதேசத்தைக் கண்ட கருணாகரன் வியப்பினால் வாய் பிளந்தான்.

இது நாள் வரை பூடை மண்டிய யோணிகளையே கண்டுவிட்டிருந்த கருணாகரன், சிறு பிசிறு கூட இல்லாமல் சுத்தமாக மயிர் மழிக்கப்படிருந்த அம்பிகாதேவியின் யோணியை கண்டு வியந்ததோடு, யோணியின் இதழ்களை இரு புறமும் பிரித்தபடி அதன் நடுவே அழுந்திக்கொண்டு முன்னும் பின்னும் மேற்புறமாக ஒரு முத்துச்சரம் நீளவாக்கில் செலுத்தப்பட்டு, அவளின் இடையில் கட்டப்பட்டிருந்த முத்துமாலையில் கோவணம் போல பிணைக்கப்பட்டிருந்தது. முத்துச்சரம் மிக இறுக்கமாக இழுத்துப் கட்டப்பட்டிருந்ததால் யோணியின் இரு அதரங்களும் நன்கு புடைத்துக்கொண்டிருந்தன. அதோடு யோணி மொட்டின் மேலே பெரிய முத்தொன்று அழுந்திக்கொண்டிருந்தது.

இந்தப்பூவுலகில் காமத்தை இத்தனை வித்தியாசமான முறைகளில் அனுபவிக்கும் கலை அம்பிகாதேவியை விட யாரிடமும் இருக்க முடியாது என்பதை தெள்ளத்தெளிவாக உணர்ந்தான். இவளை புணர்வதைவிட தனக்கு வேறு எந்த கடமையும் இல்லை என்ற அளவுக்கு கருணாகரன் மதி மயங்கிபோய்விட்டது. அம்பிகாதேவி சென்று மஞ்சத்தில் சொர்க்க வாசலை திறந்தவண்ணம் மலர்ந்து கிடந்தாள். கருணாகரன் ஒரு தாவலில் தடாகத்தை விட்டு வெளியேறினான்.

விரல் அசைவிலேயே அவனை மஞ்சத்தின் கீழே மண்டியிட வைத்தாள். வீராதி வீரர்களையெல்லாம் மண்டியிட வைத்த சோழநாட்டு மாவீரன் தன் பரம எதிரியான சாளுக்கிய மகாராணியின் காலடியில் மண்டியிட்டான். யோணிமொட்டை அழுத்திக்கொண்டிருந்த பெருமுத்தை சற்றே அவள் விலக்கிவிட தீர்த்தம் அருந்தப்போகும் பக்தனைப்போல அரை அங்குலம் புடைத்துக்கொண்டிருந்த மொட்டினை நக்கினான். அம்பிகாதேவின் இன்ப ஒலி அதீதமாக வெளிவந்தது.
அந்த நேரத்தில் மற்ற நான்கு பெண்களும் மகாராணியின் நான்குபுறமும் சென்று இருவர் இரண்டு கைகளையும், மற்ற இருவர் இரண்டு கால்களையும் மஞ்சத்தில் அழுத்திப் பிடித்துக்கொண்டனர். அம்பிகாதேவி இடையைத் தூக்கி அவன் வாயில் இடித்தாள். கருணாகரன் புதை குழி தோண்டுவதைப் போல யோணியின் அதரங்களையும் மன்மத மொடினையும் நாவினாள் வேகமாக துளைத்தான். கை கால்கள் பிடிக்கப்பட்ட நிலையில் அவனின் நாவினால் ஏற்பட்ட காம நமைச்சலால் அவள் அனலிட்ட புழுவாக துடித்தாள்.

கருணாகரனும் எப்படியும் இந்த ஊற்றில் தேன் குடித்துவிடவேண்டும் என்ற நோக்கத்துடன் பிளந்த பலாச்சுளையில் நாவினை வேகமாக சுழற்றினான். அம்பிகாதேவி வெகு வேகமாக உச்சகட்டத்தை எட்டிக்கொண்டிருந்தாள். ஆலிலை வயிறு மேலும் உள்வாங்க, பிருஷ்டங்களை அதிவேகமாக தூக்கி தூக்கி அவன் முகத்தில் இடித்தாள். நீண்ட போராட்டத்துக்குப்பின் வில்லில் ஏற்றிய நானைப்போல அவள் உடல் மேல் நோக்கி வளைந்து மதன ரசம் வெகுவேகமாக பீறிட்டு கருணாகரனின் முகத்தை நனைத்தது.

அம்பிகாதேவி அந்த மண்டபமே அதிரும்படி ‘ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஅ ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ் ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்"மென்று கதறியபடியே மீண்டும் உடலை விறைக்கும் போது வாயை முழுவதுமாக திறந்து யோணியைக் கவ்வி உறிந்தான். வழிந்த யோணி ரசம் முழுவதையும் துளி கூட விடாமல் உறிந்து குடித்துவிட்டு யோணியை நக்கி சுத்தப்படுத்தியதும் மெல்ல அடங்கினாள்.


 தேன் குடித்த நரியான கருணாகரன் இன்னமும் அடங்காத தன் தண்டினை பிடித்து குலுக்கிக்கொண்டே எழுந்து நின்றான். மகாராணி யோணிச்சரத்தை கழட்டினால் மட்டுமே தோலாயுதம் உள்ளே செல்ல வழிகிடைக்கும் என்பதால் அவள் முகத்தையே பரிதாபமாக பார்த்தான். அம்பிகாதேவியின் முகத்தில் மந்தகாசப் புன்னகையுடன் மஞ்சத்திலிருந்து எழுந்தாள். அவளின் முகத்தருகே கருணாகரனின் கருநாகம் சீறிக்கொண்டிருந்தது.

கன்னிகளில் ஒருத்தியை மண்டியிடச் சொல்லி அவளின் தலைமுடியை இறுக்கி பிடித்துக்கொண்டே செங்கோலை வாயில் தினிக்க, அந்தக் கன்னியும் செங்கரும்பு கிடைத்துவிட்ட சந்தோசத்தில் வேகமாக சப்பினாள். அவளின் சிறிய வாய்க்குள் பாதி தண்டு மட்டுமே செல்ல முடிந்தது. அம்பிகாதேவி கன்னியின் தலையை தண்டினை நோக்கி அழுத்தினாள். தொண்டைக்குழி வரை சென்று முட்டியதும் அந்தப் பெண் வேகமாக தலையை பின்னுக்கு இழுக்க, அம்பிகாதேவி அதைவிட வேகமாக மீண்டும் முன்னுக்கு தள்ளினாள்.

இம்முறை அம்பிகாதேவி அவள் தலையை பின்னுக்கு இழுக்க விடாமல் மேலும் மேலும் தண்டினை உள்ளே அழுத்தவே கன்னியின் விழிகள் பிதுங்கி வெளியேறிவிடும் நிலைக்கு போய்விட்டது. மூச்சு முட்டுதலாலும், தொண்டையில் ஏற்பட்ட இறுக்கத்தாலும் அவள் தினறிப்போய் பலம் கொண்ட மட்டும் தண்டிலிருந்து தலையை விடுவித்துக்கொண்டு குமட்டினாள். அவன் தண்டில் உமிழ்நீர் கொழகொழவென வழிந்துகொண்டிருந்தது.

அடுத்த பெண்ணையும் அழைத்து இதே முறையில் தண்டினைச் சப்ப வைத்து அவர்கள் படும் அவஸ்தையை வெகுவாக ரசித்தாள் சாளுக்கிய மகாராணி. கருணாகனோ எப்படியாவது மகாராணியை புணர்ந்துவிட வேண்டுமென்ற குறிக்கோளுடன் இருந்ததால் யார் என்ன அவஸ்தை பட்டாலும் தனக்கு பாதகமில்லை என்று சிலையாக நின்றான். இத்தனைக்கும் அடங்காமல் தூக்கி நிற்கும் தோலாயுதத்தை இனியும் வெளியே விட்டுவைக்கலாகாது என்றெண்ணிய அம்பிகாதேவி மஞ்சத்தில் மல்லார்ந்தாள்.

கன்னியொருத்தி அவளின் யோணிச்சரத்தை அவிழ்க்கவே கருணாகரன் சொல்லாவொன்னா மகிழ்ச்சியில் ‘ஆஹ்ஹ் ஹ்ஹ்ஹ் ஹ்ஹ்ஹ்" என்று முனகலுடன் தண்டினை குலுக்கிக்கொண்டு தயாரானான்.

அவிழ்க்கப்பட்ட யோணிச்சரத்தில் யோணிதுவாரத்துக்கு நடுவே பலாக்கொட்டையின் வடிவில் நான்கு அங்குலம் அளவிற்கு சிறு தோலாயுதம் போல நீண்ட தங்கத்துண்டு ஒன்று இணைக்கப்பட்டு யோணிக்குள் புதைந்துகிடந்தது. அதை வெளியே எடுக்கும்போது அம்பிகாதேவின் யோணிரசத்தில் நனைந்து பளபளக்க அந்த தங்கத் தோலாயுதத்தை அப்படியே வாய்க்குள் விட்டுச்சப்பினாள் அந்த கன்னிகை.

ஆணின் செங்கோல் அல்லது தங்கத்தோலாயுதம் இப்படி எதாவது ஒன்று என்னேரமும் யோணிக்குள் புதைந்துகொண்டேயிருக்கும் அளவுக்கு காம வெறிபிடித்தவளாக இருந்த சாளுக்கிய மகாராணியை புணர்வதே தான் பிறந்ததில் பெரும் பேரு என்றே கருணாகரன் நம்பினான். அதற்கு மேலும் வாளாவிருக்க முடியாமல் சட்டென்று மஞ்சத்தில் பாய்த்துவிட்டவன் அம்பிகாதேவியின் மேலே விழுந்து திமிறிக்கொண்டிருக்கும் கொங்கைகளை இரு கையாலும் பிடித்து பலம் கொண்ட மட்டும் கசக்கினான்,

அவனது அதிரடித்தாக்குதலில் ஒரு வினாடி கலங்கிப்போன அம்பிகாதேவி மறுவினாடியே சுதாரித்துக்கொண்டு அந்த மாவீரனை இறுகத்தழுவினாள். சாளுக்கிய மகாராணிக்காக மன்னாதி மன்னார்களெல்லாம் முயன்று மாண்டு போன கதையை சிறு வயது முதலே கேட்டறிந்த கருணாகரனுக்கு அப்படிப்பட்டவளோடு மஞ்சத்தில் புரள்வது அவன் இதுவரை காணாத போதையையும் கர்வத்தையும் கொடுத்தது. அவளின் பொன்னிற மேனியை கண்ட இடத்திலெல்லாம் முத்தமிட்டு நக்கினான்.

இதற்குமேல் என்னால் முடியாது என்பது போல அவனது தண்டு வலியெடுத்தது. அவள் சற்றும் எதிர்பாராத தருனத்தில் கோலாயுதத்தை அவளின் ஆழகால யோணிப்புழைக்குள் ஒரே குத்தில் முழுவதையும் உள்ளே விட்டான். நீளாமான கோலாயுதம் அம்பிகாதேவியின் கர்ப்பகிரகத்தை நச்சென்று இடிக்கவே ‘ஆஹ்ஹ் அம்மா" என்று அவள் வேகமாகவே முனகினாள். அவளது முனகலைக் கேட்ட மற்ற பெண்களும் "ஆஹ்ஹ்ஹ் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்" வென ஏககாலத்தில் காம ஒலியினை எழுப்ப கருணாகரன் மீண்டும் ஒரு இடித்தான்.

அம்பிகாதேவி தன் கால்களிரண்டையும் அவனது இடையோடு பின்னலிட்டு மேலும் இடிக்காமல் பிடித்துக்கொண்டாள். கோலாயுதம் யோணிக்குள் எத்தனை முடியுமே அத்தனை ஆழத்தில் புதைந்துபோக அவனை அசையவொட்டாமல் இறுக்கிக்கொண்டாள். உள்ளே அவன் தண்டு வெந்துவிடும் என்னும் அளவுக்கு அவளின் யோணிச்சூடு அதீதமாக இருந்தது. மெல்ல இடுப்பை அசைத்து அவன் புணர முயற்ச்சிக்க "ம்ம்ம்ம் அசையாதே.! ம்ம்ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ் . அப்படியே இரு" என்றவள் தண்டினை தனது யோணி இதழ்களால் கவ்வி இறுக்கினாள்.

ஒவ்வொரு முறையும் அவள் யோணியைச் சுருக்கும் போது "ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் … ஆஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்" என்று மோகனமாக முனகவும் அவளோடு இணைந்து மற்ற பெண்களும் முனகவும் கருணாகரனுக்கு வெறிபிடிக்க ஆரம்பித்தது. பின்னியிருந்த கால்களை பிரித்துக்கொண்டு அவள் மீதிருந்து எழுந்து முட்டுக்காலில் நின்றபடியே அவளின் இரு கால்களையும் மீண்டும் பின்னலிடாவண்ணம் பிடித்துக்கொண்டான்.

அவளும் பிருஷ்டங்களை தூக்கிக்காட்ட பிளந்து வைத்த மாதுளைபோல யோணி செக்கச்செவேலென்று வாய் பிளந்தது. கருணாகரன் தனது செங்கோலை முழு வீச்சில் இறக்கினான். போர்க்களத்தில் எதிரிகளின் மார்பில் வாளாயுதத்தைப் பாய்ச்சி மாவீரனென்று பெயரெடுத்த கருணாகரத் தேவன், யாரை மயக்கி ரகசியத்தை கண்டறிய வந்தானோ அவளிடமே மயங்கிப்போய் அவளின் தேன்புழையில் தன் கோலாயுதத்தை பாய்ச்ச ஆரம்பித்தான்.

சிறு நரிகள் கூட்டத்தில் நுழைந்த சிங்கம் போன்று அவனது தண்டு அம்பிகாதேவியின் புழையை படுவேகமாக தூர்வாரிக்கொண்டிருக்க அதனால் விளைந்த பெரும் மயக்கத்தில் இருவருமே இவ்வுலகை மறந்தார்கள். தனது வாழ்நாளில் இப்படி ஒரு ஆண்மையைக் கண்டிறாத சாளுக்கிய மகாராணியும் அவனிடம் மயங்கிக்கொண்டிருந்தாள்.

சுமார் அரை நாழிகை இவன் இடித்த இடியில் அவளின் இடையே நொருங்கிப்போயிற்று. பின்னர் அவனை மல்லார்ந்து படுக்க வைத்து இவள் மேலேறினாள். அவனை விட அம்பிகாதேவியிடம் வேகம் அதிகமாயிருந்தது. இருவரின் உடலிலும் வியர்வை பெருக்கெடுத்து ஓட அம்பிகாதேவி நீண்டதொரு உச்சத்தை அடைந்து அவன் கோலிலேயே புழையை அடைத்தவண்ணம் அயர்ந்துவிட்டாள். இத்தனைக்கும் சளைக்காத கருணாகரன் அவளை புரட்டிவிட்டு மேலேறி புணர ஆரம்பித்தான்.

இவன் மானிடா அல்லது பேய் பிசாசு இனத்தை சேர்ந்தவனா என்று அருகிலிருந்த நான்கு கன்னிகளும் பயந்தே போனார்கள். அம்பிகாதேவிக்கும் அதே போல எண்ணம் தோன்றாமலில்லை. இப்படிப்பட்ட ஒருவனை வாழ்நாள் முழுவதும் தன்னுடனே வைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று உறுதியெடுக்கும் வேளையில் நீண்டதொரு கூச்சலுடன் அவனது தண்டிலிருந்து விந்துக்குழம்பு அவளின் ஆழ்கிணற்றில் பீச்சியடித்தது.

தலை வெட்டப்பட்டதைப் போல கருணாகரன் உடல் சற்று துடித்துவிட்டு பொத்தென்று அவளின் மீதே விழுந்தான். எடை தாள முடியாமல் கன்னிகளை துணைக்கழைத்தாள் அம்பிகாதேவி. அவனை புரட்டிப்போட்டுவிட்டு ராணியின் யோணியிலும் அவனின் தண்டிலும் வழிந்துகொண்டிருந்த ஈருயிர்க்கலவை துளிகளை நால்வரும் நக்கிச் சுவைத்து சுத்தப்படுத்தினார்கள். சற்று நேரத்தில் இருவருக்கும் பழரசத்துடன் கலந்த மது ரசம் பரிமாறப்பட கருணாகரன் தளர்ச்சியில் அளவுக்கு அதிகமாகவே குடித்தான்.

" இவனை அழைத்துச்செல்லுங்கள் " என்று கம்பீரமாக உத்தரவிட்டாள் சாளுக்கிய மகாராணி அம்பிகாதேவி.
இத்தனை நேரம் தன்னால் புணரப்பட்ட சுவடே தெரியாமல் திடீரெண்று முளைத்துவிட்ட அவளின் ராஜகம்பீரம் கருணாகரனுக்கு ஒரு வித ஏமாற்றத்தை தந்தாலும் அருந்திய மதுவின் போதையில் அதையெல்லாம் பெரிதுபடுத்தும் நிலையில் அவன் இல்லை. கன்னிகள் அவனை தாங்கியபடி மீண்டும் பழைய அறைக்கே அழைத்துச்சென்று மஞ்சத்தில் கிடத்தினார்கள்.

கருணாகரன் கண் விழித்துப்பார்த்தபோது எங்கும் இருட்டிப்போயிருந்தது. குடித்த மதுவின் போதை அவன் மதியை மயக்கத்திலேயே வைத்திருந்ததால் இரவு எத்தனை ஜாமம் என்பதைக் கூட கணிக்கமுடியாமல் தினறினான். பசி வயிற்றைக் கிள்ளியது. மெல்ல தட்டுத்தடுமாறி எழுந்து "யாரங்….கே.!" என்று குழறியதும் வெளியில் நின்றிருந்த பணிப்பெண் ஓடிவந்தாள்.

"உணவு கொண்டு வா…..வா…வா..!" உளறிக்கொண்டே மீண்டும் மஞ்சத்தில் விழுந்தான். கொண்டு வரப்பட்ட உணவை சிறிது மட்டுமே உண்டவன் மீண்டும் இரண்டு மூன்று கிண்ணங்கள் மதுவை அருந்திவிட்டு மல்லார்ந்தான் அந்த மாவீரன். மறு நாள் காலையில் விழித்து எழுந்த பின்னரும் மதுவின் போதை ஓரளவுக்கு இருக்கத்தான் செய்தது. அவன் எழும் போது அங்கே இரண்டு பணிப்பெண்கள் தயாராக நின்று கொண்டிருந்தார்கள்.

தள்ளாடியபடி சென்றவன் காலைக்கடன்களை முடித்துத்ததும் ஸ்னானம் செய்யும் வேலையை பணிப்பெண்களே பார்த்துக்கொண்டதால் எழுந்த காம உணர்ச்சியில் செங்கோலும் தலை தூக்கிவிட்டது. தான் எதற்கு வந்தோம், என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறோம் என்பதை குறித்து அவன் சிந்திக்க ஆரம்பிக்கும் முன்பே உணவுடன் மதுவும் பரிமாறப்பட மீண்டும் போதையேற்றத்துக்கு போய்விட்டான். வெறும் காம உணர்ச்சிகளாக இருந்தால் அவனால் மீண்டிருக்கு முடியும். இதுவரை தீண்டாத மதுவில் வாயிலில் விழுந்ததால் அவனது சிந்தை தெளிவுபெற முடியவில்லை. அதுவும் சாளுக்கிய தேசத்தின் மிகவும் உயர்வகை மதுவையே அவனுக்கு புகட்டிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

மதுவையும் மாதுவையும் விஞ்சி வென்றவன் யார் தான் இருக்கிறார்கள். அதற்கு தானும் விதிவிலக்கல்ல என்பது போல கருணாகரன் உணவை முடித்துவிட்டு பணிப்பென் ஒருத்தியை பிடித்து இழுத்தான். " நான் மகாராணியை சந்திக்க வேண்டும் ஏற்பாடு செய் " என்று சொல்லிக்கொண்டே அவளின் கொங்கையை கசக்கினான்.

" மாகாராணியை இரவுதான் சந்திக்க முடியும். அதுவரை பொறுமையாக இருங்கள் " என்று அவள் சொன்னதும் கருணாகரனுக்கு ஏமாற்றமாக போய்விட, " இதற்கு யார் பதில் சொல்வது " என்று வெட்கங்கெட்ட தனமாக ஆடையை விலக்கி நீண்டுகொண்டிருந்த தோலாயுதத்தை காட்டினான். அவர்கள் இருவருமே சாதாரண பணிப்பெண்கள். இவனது மானங்கெட்ட செயலில் வெட்கி தலையைக் குனிந்துகொண்டார்கள். ‘ என்ன வெட்கம், அருகில் வா. என் காமதாகத்தை இருவரும் தீருங்கள். வா " என்று அவன் குடிபோதையில் கர்ஜித்தான்.

நான்கடி தூரத்தில் வாவென தலையாட்டி அழைக்கும் மகாலிங்கத்தைக் கண்டதும் தொடையிடுக்கில் ஊற்று பொங்கியபோதும், அரண்மனை விருந்தாளிகளிடம் கலவியில் ஈடுபட சாதாரண பணிப்பெண்களுக்கு அனுமதியில்லை என்ற காரணத்தால் அந்த பெண்கள் கருணாகரனை நெருங்க பயந்தார்கள்.

‘வாடி போகலாம்" என்றொருத்தி மற்றவளை அழைக்க அத்தனை போதையிலும் கணநேரத்தில் பாய்ந்து அவர்களை நெருங்கிவிட்ட கருணாகரன், இருவரின் இடையையும் ஆளுக்கொரு கரத்தில் பிடித்து பஞ்சு மூட்டையை நகர்த்துவது போல அவர்களை பஞ்சனையில் தள்ளினான். அவனின் அதிரடியான செயலில் நிலைகுலைந்த பணிப்பெண்கள் உடுத்திருந்த ஆடைகள் அலங்கோலமாக விலக மல்லார்ந்து விழுந்தார்கள்.

வேட்டையாட நிற்கும் சிங்கத்தை போல இருவரையும் பார்த்தான். இருவருமே முழுமையாக ஆடையுடுத்தியிருந்தார்கள். ஒருத்தியின் சீலை மேலுக்கேறி தொடைகள் பளிச்சென்று தெரிந்தன. இன்னொருத்தின் மேல்கச்சை லேசாக விலகி முந்தானை விலகிவிட்டிருந்ததால் தனமொன்று அடிப்பாகத்தை வெளிச்சம் போட்டு காட்டியது. அணிந்திருந்த மெட்டியும் தாலிச்சரடும் இருவருமே திருமணமானவர்கள் என்று காட்டினாலும் கருணாகரன் காமவெறி அதிகமானதே தவிர குறையவில்லை.

‘அய்யா, இதற்கெல்லாம் அரண்மனையில் வேறு பெண்கள் இருக்கிறார்கள். நாங்கள் மணமானவர்கள். எங்களை விட்டுவிடுங்கள்" என்று கெஞ்ச கெஞ்ச இருவரின் முந்தானையையும் பிடித்து துச்சாதனன் போல கைகளில் சுற்றினான். அப்பெண்கள் கைகளால் தனங்களை மறைத்துக்கொண்டாலும் யோணி மேடுவரை திறந்து கிடந்த வயிற்றுப்பிரதேசமும். லேசாக உப்பிய அடிவயிற்றில் சுழிந்திருந்த தொப்புள் குழிகளும் அளித்த கவர்ச்சி அவனின் காமவெறியை மேலும் மேலும் தூண்டின.


 வேண்டும் வேண்டும் என்று பாயும் பெண்களையே புணர்ந்திருந்தவனுக்கு வேண்டாம் வேண்டாம் என்று சொல்லும் இவர்கள் அதிக மோகத்தைத் தந்தார்கள். தேவயாணியை அமுதா புணரச்சொன்னபோது வாளை உறுவிய பண்பாளன், இப்போது இரண்டு குடும்பபெண்களை அவர்கள் மறுத்தும் அதற்கெல்லாம் செவிசாய்க்காமல் புணரத் தயாராகும் அளவுக்கு மதிகெட்டு போயிருந்தான்.

‘அய்யா, தயவு செய்து எங்களை விட்டுவிடுங்கள்" என இருவரும் கைகூப்பிக் கெஞ்சினார்கள்.

" இதை பாருங்களடி பரத்தைகளே. இக்கோலை வேண்டாம் என்று சொல்லும் பெண்கூட சாளுக்கிய அரண்மனையில் இருக்கிறாளா.! பாருங்க.! நன்றாக பாருங்கள்.! " என்றவன் கச்சையை நீக்கிவிட்டு இருவருக்கும் இடையில் மஞ்சத்தில் மண்டியிட்டவாறு அமர்ந்தான். மது போதையினால் தண்டு அரைவிறைப்பிலேயே நீண்டுவிட்டிருந்ததால் நெளியும் மலைநாகத்தை போலிருந்தது. ஒருத்திக்கு வாயில் உமிழ் நீர்சுரந்தது. இன்னொருத்தியின் யோணிக்குள் குடைச்சலுமெடுத்தது.

" ம்… கச்சைகளை நீக்கிவிட்டு இதைப்பிடியுங்கள் " என்று கண்கள் சிவக்க அவன் கர்ஜித்து இருவரின் குரல்வளையையும் இறுக்கிப்பிடித்தான். இதனால் பயந்துபோன அவர்கள் அவசரமாக கச்சைகளை நீக்கிவிட்டு கொங்கைகளை அவனுக்கு விருந்துவைத்தார்கள். கழுத்தில் தாலிச்சரருடன் திறந்துகிடந்த இரு ஜோடி தனங்களை கண்ட கருணாகரன் மீதமிருந்த மதுவை ஒரே மடக்கில் தீர்த்துவிட்டு தண்டினைப் பிடிக்குமாறு இருவருக்கும் உத்தரவிட்டான்.

கன்னி பருவத்தில் பலருக்கும் முந்தானை விரித்திருந்த இருவரும் திருமணத்திற்கு பிறகு சந்தர்ப்பம் ஏதுமில்லாமல் பத்தினிகளாகவே வாழ்ந்திருந்ததால், மகாராணியே ஆசைப்படும் மகாலிங்கம் தங்களுக்கு கிடைத்ததில் பெரும் உவகை அடைந்தார்கள். இருவரும் தண்டினை பிடித்து குலுக்க குலுக்க ஆடும் தனங்களை அவன் ரசித்தான். ஒருத்தியின் கொங்கைகள் பருத்து சிறிய காம்புகளோடு லேசாக சரிந்திருந்தது. இன்னொருத்தி சிறிய தனங்களாக இருந்தாலும் சரியாமல் குத்திட்டு நீளமான காம்புகளை கொண்டிருந்தாள். இரு கைகளாலும் பக்கத்துக்கு ஒன்றாக கொங்கைகளைப் பற்றி பிசைந்தான்.

" அய்ய்ய்ய்ய்யாஹ்ஹ்ஹ்ஹ் ஆஆஆஆ .. வேண்டாஆஆஆஆம் விட்டு விடுங்கள் .. ம்ம்ம்ம்ம் ஆஆஆ " வென பெருங்கொங்கைக்காரி காமஒலியிலேயே முனகினாள்.

" தர்மபத்தினிகளை இப்படி வதைக்கலாமா, கொங்கை வேதனிக்கிறதே .. ம்ம்ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ் ம்ம்ம்ம்ம்ம் " என்று மற்றவளும் முனகினாள். இருவரின் பேச்சுக்கு நேர்மாறாக கைகள் அவனது கோலாயுதத்தை பதம் பார்த்துக்கொண்டிருந்தன. விதைகளை ஒருத்தியும் தண்டினை ஒருத்தியின் தடவியும் குலுக்கியும் முழு விறைப்பாக்கிக்கொடிருந்தார்கள்.

பெருங்கொங்கைக்காரியின் காம்பில் முலைபால் பீச்ச "ஈன்ற பசுவா நீ. இந்த காளைக்கும் பாலூட்டடி" என்று கருணாகரன் கொங்கையை சப்பினான். பேருகாலத்திற்கு பிறகு புருஷசுகம் காணாத அவள் கருணாகரனின் முரட்டு இதழ்கள் பட்டதும் துடித்தாள். முலைப்பால் அவனுக்கு பெரும் போதையை தந்தது. சிறுகொங்கையாள் இதுதான் சமயமென்று சற்று கீழிறிங்கி அவனது தண்டினைச் சுவைக்க ஆரம்பித்தாள்.

இவன் உறிந்து உறிந்து பாலருந்த அவள் தன்னையறியாமலேயே யோணியைத் தடவி ஆரம்பித்தாள். பசுக்கள் இரண்டும் சட்டென்று படிந்துவிட்டதால் கருணாகரனுக்கு சற்று ஏமாற்றமாக இருந்தது. சிறியவளின் வாயிலிருந்து தண்டை உறுவி, பெரியவளின் வயிற்றுக்கு குறுக்கே அமர்ந்தான். தண்டினை அவளின் கொங்கைகளுக்கு நடுவில் விட்டு தனப்புணர்ச்சி செய்ய அவளின் கண்கள் காமசுகத்தில் செருகின. நாக்கை நீட்டி தண்டின் நுனியை சுவைக்க முற்பட்டாள்.

தனப்புணர்ச்சியில் அவன் தண்டுக்கும் பாலாபிஷேகம் நடந்தது. முட்டுக்காலில் அமர்ந்து கோலை அவளது உதடுகளில் தேய்த்தான். செய்வதறியாமல் காம உணர்ச்சிகளில் தத்தளித்துக்கொண்டிருந்த சிறியவளை " அடியே, நீ இவளின் ஆடைகளை களையடி " என்று உத்தரவிட்டான். கூட்டுக்கலவியில் ஈடுபட்டு பழக்கமில்லாததால் இருவருமே கீழாடையை களைய தயங்கினார்கள்.

அவளை இழுத்து அதரங்களைக் கடித்து காம்புகளை நசுக்க அவள் வலியால் அலறினாள். " ம் .. சொன்னதை செய். இல்லையானால் உன் உடம்பு முழுவதும் கன்றிப்போகும்.. போடி ": என்று மிரட்டியதும் சிறியவள் அவசரமாக மஞ்சத்தை விட்டிறங்கி, பெரியவளின் இடைச்சீலையை உருவினாள். "ம்ம்ம் உள்ளாடையையும் கழட்டி" என்று கர்ஜிக்க உள் பாவடையையும் கழட்டி பெரியவளை உறித்த கோழியாக்கினாள்.

தண்டினை சப்பிக்கொண்டிருந்த பெரியவள் சக தோழியின் முன் முழு நிர்வானமானதால் வெட்கி உடலைக் குறுக்கி அங்கங்களை மறைக்க முயன்றாள். கருணாகரன் மஞ்சத்தில் ஓரத்தில் அமர்ந்தான். குறுகிக்கிடந்தவளின் உருண்டு திரண்ட பிட்டத்தில் ஓங்கி அறைந்தான்.

" அய்யோ அம்மா " என்று அவள் அலறிக்கொண்டே பிட்டத்தை தடவினாள். " ம்ம்ம்ம் மல்லார்ந்து கால் விரித்து படு. உன் புழையை இவளுக்கும் காட்டு " என்று கருணாகரன் மீண்டும் தொடையில் அடிக்க பெரியவளின் கண்ணில் நீர் துளிர்த்தது. சரியான காம அரக்கனிடம் சிக்கிக்கொண்டோமே என்று சிறியவளும் கலங்கினாள். இங்கிருந்து ஓடிவிடலாம் என்று அவள் ஓரடி எடுத்து வைக்கும் முன்பே கருணாகரன் அவளைப் பிடித்து பெரியவளின் கால்களுக்கிடையில் மண்டியிட வைத்தான்.

வாங்கிய அடியில் பெரியவள் கால்களை பரப்பி யோணியைப் பிளந்தவாறு படுத்திருந்தாள். யோணியைச்சுற்றி மண்டியிருந்த மயிர்களை கருணாகரன் மெல்ல வருடினான். மயிர்க்காட்டைப்பிரித்து யோணி மொட்டை தடவ வாங்கிய அடியின் வலியை மறந்து அவள் முனகினாள். விரலை அவள் யோணிக்குள் விட்டு குடைய குடைய அவள் காமநெருப்பில் வேக ஆரம்பித்தாள்.

" ம்ம், உன் கொங்கைகளால் இவள் உடல் முழுவதும் வருடு " என்று சிறியவளுக்கு உத்தரவிட்டான். அந்த காலத்தில் பெண்ணும் பெண்ணும் சுகம் காண்பது, யோணியைச் சுவைப்பது போன்ற பழக்கங்கள் சாதாரண மக்களிடம் கிடையாது. தாசிகள் மற்றும் அம்பிகாதேவியைப் போன்று காம வெறிபிடித்த அரசிகளிடம் மட்டுமே இந்த பழக்கங்கள் இருந்தன. எனவே சற்றே தயங்கிய சிறியவள் அவனது கோபத்துக்குள்ளாக பயந்து தன் இரண்டு தனங்களாலும் பெரியவளின் தனங்கள், அடிவயிறு எல்லா இடங்களையும் மெல்ல வருட வருட இருவருக்குமே சுகம் தெரிய ஆரம்பித்தது.

சிறியவளின் கொங்கைக் காம்பினை பெரியவளின் யோணிமொட்டில் உரசவைத்தான். காம்புகள் விறைப்பேறியதால் அவளும் மொட்டினைச் சுற்றி அழுத்தி தேய்த்தாள். முதல் முதலாக பெண்ணிடம் சுகம் காண்பதால் பெரியவளின் உடல் சிலிர்த்து துடித்தது. அடுத்து என்ன செய்யச் சொல்வானோ என்று இருவரிடமும் எதிர்ப்பார்ப்பு அதிகமானது. பெரியவளின் யோணியை இரு கைகளாலும் விரித்தவன் சிறிவளை யோணியில் முத்தமிடச்சொன்னான். அவள் தயங்கவே தலைமுடியை பிடித்து முகத்தை யோணியில் அழுத்தினான்.

மதன நீரால் நனைந்து மூத்திர வாடை வீசிய தோழியின் யோணியை மூச்சைப்பிடித்துக்கொண்டு இவள் முத்தமிட, மகாலிங்கத்தின் தயவாலும், சக தோழிப்பெண்ணின் தீண்டலாலும் ஏகத்துக்கு கொதித்திருந்த பெரியவள் யோணியில் இதழ்கள் பட்டதும் ஆஆஆஹ் ம்ம்ம்ம்ம் ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்ம் என்று கூச்சலிட்டுக்கொண்டே கால்களால் சிறியவளின் உடலைப் பின்னிக்கொண்டு தலையை அவள் எடுக்காவண்ணம் அழுத்தினாள்.

சிறியவளின் தலையை மீண்டும் மீண்டும் யோணியில் அழுத்திய கருணாகரன் ‘ம்ம் முத்தமிடு, உன் நாவன்மையை இவளின் யோணியில் காட்டடி.. ம்ம்ம்" என்று உறுமினான்.

உப்புக்கரித்த யோணியில் உமிழ்நீரை ஒழுகவிட்டவள் போயும் போயும் பெண்ணின் யோணியை நக்குவதா என்று தலையை வேறு பக்கம் திருப்பவே, அவனது கரத்தின் ஐந்து விரல்களும் அவளுடையை முதுகில் பதிந்தன. சவுக்கடி வாங்கிய புரவியைப் போல சிறியவள் வேக வேகமாக யோணியை நக்கினாள். ஊறிய உமிழ்நீரையெல்லாம் விழுங்காமல் அப்படியே யோணியில் வழியவிட்டு பிளவையும் மொட்டையும் மாற்றி மாற்றி நக்க பெரியவளுக்கு இதுவரை காணாத சுகம் கிடைத்தது.

அவளிட்ட காம கூச்சலில் நக்கியவளுக்கும் யோணிச் சுவை பிடித்துப்போனதால் இரு விரல்களை யோணிக்குள் விட்டு குடைந்துகொண்டே மத மொட்டினை சரியான இடத்தில் நக்கியதால் சிறிது நேரத்திலேயே பெரியவள் காட்டுக்கூச்சலிட்டு உச்சமெய்தி நீரூற்றைப்போல காம நீரை வடித்தாள். முகமெல்லாம் நனைந்து போய் சிறிவள் மூச்சு முட்ட எழுந்ததும் கருணாகரனின் தண்டு படு வேகமாக ஊறிய புழைக்குள் பாய்ந்தது.

இடி போல யோணி கிழிய இறங்கியதும் " அம்ம்மாஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஅ" வென அவள் அலறினாள். கருணாகரன் எதையும் செவிமடுக்கும் நிலையிலில்லை. சொங்கோலை ஆழமாக புழைக்குள் வேக வேகமாக இடித்தான். சிறிவளை ஆடை களையச்சொல்லி இடிவாங்கும் பெரியவளின் முகத்தில் யோணியை தேய்க்கச்சொன்னான். இவனது அடிக்கு பயந்து தோழியின் யோணியை நக்கிச் சப்பி சுவைத்தாள் பெரியவள். அதே நேரத்தில் அவளது யோணிக்குள் இவனின் தண்டு காணாத சுகத்தையெல்லாம் காட்டிக்கொண்டிருந்தது. அடுத்த கால் நாழிகைக்குள் சிறிவளும் தன் பங்குங்கு காமரசத்தை பெரியவள் வாயில் வடித்துவிட்டாள்.

கருணாகரன் மஞ்சத்தில் மேலேறி சிறியவளை பின் புறத்திலிருந்து புணர்ந்தான். சிறிய புழைக்குள் தண்டு அரைவாசி கூட போகவில்லை. யோணியே கிழிந்துவிடும் அளவுக்கு விடாமல் புணந்தான். கீழேபடுத்திருந்த பெரியவளும் யோணி மொட்டையும் அவனின் கோலாயுதத்தையும் நக்கிவிட்டுக்கொண்டிருந்தாள். இடையிடையில் கருணாகரன் கோலை உறுவி பெரியவளின் வாயிலும் விட்டு புணர்ந்தான்.

இப்படியாக இருவரையும் வெவேறு விதங்களில் மாறி மாறி புணர்ந்துவிட்டு இருவரையும் ஒன்றாக நிற்கவைத்து உயிர்நீரை வாயில் வடித்தான். இரண்டு பணிப்பெண்களும் இடையொடிந்து போக வாழ்நாளில் காணாத பெரும் சுகத்தை அடைந்த திருப்தியில் ஆடைகளை உடுத்திக்கொண்டு தள்ளாடியபடியே தங்களிடத்துக்கு போய் சேர்ந்தார்கள்.

மது போதை தெளியவே கருணாகரன் மீண்டும் குடித்துவிட்டு மஞ்சத்தில் மல்லார்ந்தான். உச்சி வேளையில் முதல் நாள் மண்டபத்தில் கண்ட ராதை வந்தாள்.  ஆடையேதுமில்லாமல் கிடந்த கருணாகரனை எழுப்பி மகாராணியை அழைப்பதாக சொன்னாள். அரை மயக்கத்திலிருந்தவனுக்கு வாசனை தைலங்களை தடவி உடையேதுமில்லாமலேயே கூட்டிச்சென்றாள். மண்டபத்தில் இன்று யாரும் இருக்கவில்லை.

" மாகாராணி எங்கே.! " கருணாகரன் அவளை அதிகாரத்துடன் கேட்டான்.

" மகாராணி சயனாறையில் இருக்கிறார்கள். உமக்குள்ள அதிர்ஷ்டம் உலகில் யாருக்குமில்லை வீரரே. மகாராஜாவைத் தவிர வேறு யாரையும் சயன அறைக்குள் மகாராணி சந்தித்ததே இல்லை.! " என்று ஏக்கப்பெருமூச்சுடன் சொன்னாள் ராதை.