ஓர் ஊதாப்பூ புல்லாங்குழல் ஊதுகிறது - 03

எம் என் சி கம்பெனியின் சீஃப் எக்செக்கூட்டிவ் பத்பநாபன் நம்பியாரின் ப்ரைவேட் செக்ரட்டரி மிஸஸ் ருக்மிணி மேனன் SOS - அழைப்பின்படி அவசர ரீதியில் அவரது அறையை அடைந்த பி ஆர் ஓ – ஊர்வசி மேனன் – நம்பியாரின் டென்ஷனை – போர்ட் மீட்டிங் தொடங்குவதற்கு முன்பு எமெர்ஜென்ஸி வகையில் - குறைக்கும் வண்ணம் Trouble Shooter Role இல் வந்து தனது Strategy-யை ப்ளான் செய்யும் வகையில் அவரது அறைக்குள் காலடி எடுத்து வைக்கும்போது ஒரு தென்றல் அலை போல வீசிய நினைவோட்டம் – முதல் முதல் இண்டர்வியூ, பின்னர் அரங்கேற்றம்.....

ஊர்வசிக்கு இப்போது நினைத்தாலும் நம்பவே முடியவில்லை... ஆறே மாதங்களில் வாழ்க்கை எப்படி மாறிவிட்டது... வசதி, வேகம், இன்பம், தன்னம்பிக்கை, எல்லா கோணங்களிலும் தான் ஒரு புத்தம் புதிய மனுஷியாக உருவெடுத்து இருப்பதை அவளது மனம் அசை போட்டவாறே அங்குள்ள Situational Scenario-வை ஒரு Quick Assessment செய்ய முனைந்தபோதும் கடந்த ஆறு மாதங்கள் எவ்வளவு வேகமாகச் சென்று விட்டது என்று வியப்புடன் நினைத்தது.

இண்டர்வியூ நடந்த இரவே ஜாயினிங் ரிப்போர்ட் மூலமாக நம்பியாரின் குண்ணை அவளது ‘பூரு’(புண்டை)க்குள் சென்று “ஜாயின்” செய்து அரங்கேற்றம் நடத்தி சுக்ள வெள்ளத்தில் ஆழ்த்திய அன்றைய இரவின் நினைவுகள் இன்றும் ஊர்வசியின் கனவுகளில் பசுமையாகத் திகழ்ந்தது. அன்று இரவு முழுவதும் அவளது மேனி மீது நம்பியாரின் காம நாடகங்கள் ... ஆழ்ந்த உறக்கம்... விடியற்காலையில் கண்ணை விழித்துப் பார்த்தபோது .. முற்றிலும் புதிய ஆடம்பரமான சூழ்நிலையில் அம்மண நிலையில் நம்பியாரின் சூடான அணைப்பில் இருப்பதை உணர்ந்த அவள் தனது தொடைகளின் நடுவே நம்பியாரின் சுண்ணி மீண்டும் படம் எடுத்து நிற்கும் நிலையில் இருப்பதையும் கண்டு துணுக்குற்று எழுந்து இருந்தவளை.. நம்பியாரும் தூக்கத்தில் இருந்து விழித்தவாறு.. “எந்தா குட்டி...! நல்ல உறக்கமாயிருன்னோ??” என்று வினவ ஊர்வசிக்கு நாணத்துடன் புன்னகை அல்லாமல் வேறு பதில் கூற முடியவில்லை. இரவு முழுவதும் தனது கூதிக்குள் புகுந்து ஆனந்த ராகம் பாடிக் கொண்டிருந்த அவரது புல்லாங்குழல் இப்போது மீண்டும் அட்டென்ஷனில் நிற்பதை அவள் காணுவதைக் கவனித்த நம்பியார், “குட் மார்னிங் ஊர்வசி!! அண்ட் வெல்கம் ஒன்ஸ் அகெய்ன் டு அவர் கம்பெனி.... ஏதாயாலும் ஒரு “ஈ.எம்.எஸ்” ஆவாம் அல்லே...? என்று கேட்க அவள் புருவங்கள் குவிந்து ஒரு கேள்விக்குறியை எழுப்ப.. நம்பியார் சிரித்தவாறே. “பேடிக்கண்டா குட்டீ..... (பயப்பட வேண்டாம்). ஈஎம் எஸ் என்னு வச்சால் Early Morning Shot.. என்னு அர்த்தமாணு...” என்று விளக்கம் தரவும் ஊர்வசி தன்னையும் அறியாமல் ‘குபுக்’ என்று சிரித்து விட்டாள். ஆனாலும் பாஸ் உடன் தனது புதிய பிஆர்ஓ ரோல்-இல் அடுத்த Pubic Relationsஐ establish பண்ணி கம்பெனியிலும் நம்பியாருடன் இருந்த உறவிலும் அஸ்திவாரத்தை ஆழமாக அடித்தளம் இட்டாள்.


அடுத்த சில வாரங்களில் அவளது வாழ்க்கை ஜெட் வேகத்தில் பறக்கத் தொடங்கியது. நல்ல சம்பளம் .. உடைகள்... வசதிகள்.. மரியாதை... நாட்கள் பறக்கத் தொடங்கியன. அவ்வப்போது நம்பியார் அவளது செல் ஃபோனில் நேராகக் கூப்பிடுவார் ... அல்லது ருக்கு சேச்சி அவளை அவசரமாக ‘ட்யூட்டி’க்கு அழைப்பாள்.


அடுத்த சில நாட்களில் ஊர்வசி படித்த ஒரு பாடம்.. “எந்த நேரத்திலும் ‘கடமை’யைச் செய்ய தயாராக இருக்க வேண்டும்” என்பதே... நம்பியாருக்கு எப்போது ‘மூட்’ வரும் என்றே சொல்ல முடியாது. ஒரு நாள் ஆஃபீஸ் வந்து சேர்ந்த உடனே .. அதாவது காலை ஒன்பதரை மணிக்கே. ஊர்வசிக்கு அழைப்பு வந்தது.. பத்து மணிக்கு ஒரு முக்கியமான மீட்டிங்...அதற்கு முன்னால் நம்பியாரை .. மெண்டலி அலெர்ட் ஆக்கி .. உறிஞ்சி எடுத்து ரெடி ஆக்கி விட வேண்டும்... அவளுக்கு கிடைத்த அவகாசம் பத்தே நிமிடங்கள்தான்... சாதாரணமாக அம்மண யூனிஃபாரத்திலேயே ஊம்பல் செய்வதை அனுமதிக்கும் நம்பியார்கூட அன்று.. “குட்டி... இன்னு ரியலி க்யுக்கீ Really Quickie Job….. வேணம்....” என்று கூற அதையும் ஒரு சவாலாக எடுத்துக் கொண்டு ஊர்வசி வெற்றிகரமாக பத்தே நிமிடங்களில் அவரது குண்ணை இமயத்தை பனிக்கட்டியாக உருக்கி குடித்து சுருட்டி மீண்டும் பாண்ட்டுக்குள் திணித்து அவரை மீட்டிங்கிற்கு அனுப்பி வைத்தாள்.

சில நாட்களில் மதியம் இரண்டு மணிக்கு ‘அழைப்பு’ வரும்... முற்றிலும் உடைகளைக் களைந்து ஒன்று ஒன்றரை மணி நேரம் அவரது ஆஃபீஸில் அவருக்கு புல்லாங்குழல் ஊத வேண்டியிருக்கும்.

ஒரு நாள் ருக்கு சேச்சி அவளைக் கூப்பிட்டு..”மோளே.. இன்னு அர்ஜெண்டாயிட்டு .. பூனா செல்ல வேண்டும்.. சாரு நீ கூட போணம் என்னு விளிச்சு... வேகம் வா குட்டி..” என்று சொல்ல, ஊர்வசி திகைத்து “சேச்சி... ஞான் ட்ரெஸ் ஒன்னும் எடுத்திட்டில்லா... எங்கினெ.... “ என்று வினவ... ருக்மிணி மேனன் சிரித்தவாறே... “பயப்படேண்டா மோளே... நீ சாரின்டெகூட காரில் போயால் மதி.. Return Flight Ticket arrange செய்திட்டுண்டு.. இன்னு சாயங்காலம் தன்னே நினக்கு பாம்பே திரிச்சு வராம்...” என்று விளக்கினாள். நம்பியார் சாரின் கம்பெனி கார் ஸ்பெஷல் டிசைன்.. ட்ரைவருக்கும் பின் சீட்டிற்கும் நடுவே Solid partition …with Intercom Facility for talking to the Driver… and Phone / TV etc ….. Ample leg space… etc etc. காரில் போவது மாதிரியே இல்லை.. ஒரு விமானத்தில் பறப்பது போல் தான் இருந்தது.. ஆனால் இரண்டு மணி நேர Non-Stop இடை விடா ஊம்பல் என்றால் சும்மாவா?? ஊர்வசியே சற்று அயர்ந்து விட்டாள். வாயும் நாக்கும் கன்னமும் தொண்டையும் வலிக்கும் அளவுக்கு அன்று ஊதியதில் களைத்து விட்டாள்.. ஆனாலும் அவளது Sincere ஊம்பல் படலம் – பெர்ஃபார்மன்ஸ் நம்பியாரிடம் இருந்து பாராட்டு பெற்றதில் அவளுக்கு மிக்க மகிழ்ச்சி.


ஒரு நாள் பாம்பே – நாக்பூர் இரவு ட்ரெயின் ஏர்கண்டிஷண்ட் கூப்பே பெட்டியில் அடித்த லூட்டி - அன்றும் நம்பியார் அவளை போடு போடு என்று போட்டு எடுத்து விட்டார். டெல்லி – சென்னை என்று அவ்வப்போது டூர் வரும்போதும் சில வேளைகளில் ஊர்வசிக்கு அக்காம்பனி செய்யான் அழைப்பு வரும். இரண்டு ஃபாரின் ட்ரிப் ... ஒன்று ஜெர்மனி... ஒன்று ஜப்பான்.. ஊர்வசியின் முக்கோணக் ‘காட்டில்’ நல்ல விந்து மழை.....

ஒரு முறை இருவரும் டெல்லி மார்னிங் ஃப்ளைட்டில் செல்லும் போது Flight take-off செய்தவுடன், நம்பியார் காலிங்க் பெல்லை அழுத்தி Air-Hostess-ஐக் கூப்பிட்டு .. “ஒரு Blanket ப்ளீஸ்....” என்று கேட்க, சற்றே ஆச்சரியத்துடன் அவள் ஒரு போர்வையை கொடுத்து விட்டு சென்றாள். இருவரின் மீதும் போர்த்திக் கொண்டு அவர் நடுவே இருந்த Hand Rest-ஐ உயர்த்தி விட்டு ஊர்வசியின் கையைப் பிடித்து சமிக்ஞை செய்ய அவள் தலையைத் தாழ்த்தி அவர் மடியின் நடுவே சாய்ந்து தனது ‘கடமை’யைத் தொடங்க அடுத்த முறை அந்த வழியாக வந்த Air-Hostess, நம்பியாரின் மயங்கிய கண்கள் சொக்குவதைக் கண்டு நமட்டுச் சிரிப்புடன் தன் சக தோழியிடம் மெல்ல காண்பிக்க இருவரும் ‘அர்த்தமுடன்’ சிரித்துக் கொண்டனர்.


இந்த சில மாதங்களில்தான் நம்பியார் தனது Career இல் Peak Performance ஐ அடைந்தார் என்று சொன்னால் மிகையாகாது. அவர் தொடங்கின ப்ராஜக்டுகள் எல்லாம் “மெகா சக்ஸஸ்”.. ‘தொட்டதெல்லாம் பொன்னாகும்’ என்பது வெறும் வாக்குகள் அல்ல நடைமுறையிலும் நடக்கும் என்பதை அன்று பலரும் கண்கூடாக கண்டனர்... நம்பியாரும் இதற்கெல்லாம் காரணம் தனது மன நிலை அண்ட் ரிலாக்ஸேஷன்.. அது சீராகச் செல்ல உதவிய தனது இளம் புதிய பி.ஆர்.ஓ. என்பதை நன்றாகவே உணர்ந்திருந்தார். அவளது புத்தியை இன்னும் கூர்மையாக்க சில மேனேஜ்மெண்ட் டெவெலப்மெண்ட் கோர்ஸ்..களிலும் அவளை பங்கெடுக்க அனுப்பி .. ஊர்வசி இன்னும் உயர உயர சிறகடித்து பறக்கத் தொடங்கினாள்.


ஆனால் இன்று காலை ருக்கு சேச்சியின் குரலைக் கேட்டவுடனேயே அவளுக்கு சற்று வித்தியாசமாக இருந்தது. “சம்திங் இஸ் ட்ராஸ்டிக்கலி ராங்” என்று நினைத்துக் கொண்டே வந்தவள் சில கணங்களில் ஒரு தனது கடந்த பாதையை நினைவு கூர்ந்து உள்ளே சென்றவுடன் நம்பியார் தனது இருக்கையில் சாய்ந்து இருப்பதைக் கண்டவுடன் அதிர்ந்து விட்டாள். அவரது முக பாவம், நெற்றியில் கோடுகள், வியர்வை... முகத்தில் தென்பட்ட டென்ஷன்.. எல்லாவற்றையும் சில நொடிகளில் quick assessment என்ற ரீதியில் மனதளவில் ஆராய்ந்த அவளுக்கு, தான் இதுவரை செய்து கொண்டிருந்ததெல்லாம் Maintenance Calls தான் – அதாவது நம்பியாரின் மன நிலையை ஒரு லெவலில் வைத்துக் கொள்ள உதவிக் கொண்டிருந்தாள் என்பதும் – இன்று முற்றிலும் வித்தியாசமாக Break-down Call என்ற நிலைமையை எதிர்கொண்டிருக்கிறாள் என்பதையும் உடனே உணர்ந்து கொண்டு, இந்த புதிய சவாலை எதிர் கொள்ள ஒரு Strategy யைப் ப்ளான் பண்ண வேண்டும் என்று நினைத்தவாறு, இண்டர்காம் ஐ எடுத்து “சேச்சி .. இன்னு கண்டிஷன் குறச்சு சீரியஸ் ஆணல்லோ..? எந்து பற்றி...?” (இன்றைய நிலவரம் சற்று மோசம்தான் .. காரணம் என்ன??) என்று கேட்க ருக்மிணி மேனன் சற்று முன்பு வந்த Fax Message ஐப் பற்றி கூறினாள்.

ஊர்வசி அந்த மெசேஜை எடுத்து வாசித்தாள்.. அதிகமாக ஒன்றும் புரியவில்லை.. ஆனாலும் மீண்டும் இண்டர்காம் ஐ எடுத்து “சேச்சி... போர்ட் மீட்டிங் எத்தனை மணிக்காணு....?” என்று கேட்டு பின்னர் சிறிது ஆலோசித்து விட்டு “சேச்சி இன்னு ப்ரஷ்ணம் கூடுதலாணு... போர்ட் மீட்டிங் ஒரு மணிக்கூர் Postpone செய்யணம் சேச்சி .. “ என்று கூறி விட்டு அவளது எதிர்ப்புகளுக்கு அவகாசம் கொடுக்காமல், சேச்சி இதையெல்லாம் அனாயாசமாக மேனேஜ் செய்து விடுவாள் என்ற பூரண நம்பிக்கையில் ஒரு மனதளவில் ஒரு Action Plan-ஐ Work out பண்ணிக் கொண்டு அதை Implement பண்ணும் முனைப்பில், Israeli Commando Force Task Force தீவிரவாதிகளை திடீர் என்று மின்னல் முறையில் தாக்க முயலும்போது தங்களது ஸ்பெஷல் கவசங்களை அணியும் படலத்தில் ஈடுபடுவது போல், ஊர்வசியின் One-Woman-Army ஆக்ஷனில் ஈடுபடுவதற்கு தயாராக தனது ஊதாப்பூ நிற புடவையையும் ப்ளௌஸையும் உள்ளாடைகளையும் இரண்டே நிமிடங்களில் களைந்து “ஆப்பரேஷன் வயலட்”-ஐத் தொடங்குவதற்காக நம்பியாரின் சமீபத்தில் களம் இறங்கினாள்.......

ருக்கு சேச்சி அன்று கூப்பிட்டபோதே, இன்றைக்கு நாள் சரியல்ல என்றுதான் ஊர்வசி நினைத்துக் கொண்டு நம்பியாரின் அறையை நோக்கி வந்தாள். உள்ளே அடியெடுத்து வைத்தவுடன் அவளுக்கு நிலவரத்தின் சீரியஸ்னஸ் புலப்படவே செய்தது. பத்மனாபன் நம்பியாரின் கண்டிஷனைப் பார்த்தவுடனேயே தனது இந்த கடந்த சில மாதங்களின் பெரிய சவாலாக அமையப்போகிறது அடுத்த ஒன்று இரண்டு மணி நேரம் என்பதும், அதை எப்படி சமாளிப்பது என்று அவளது தற்போதைய பயிற்சி பெற்ற மனம் தீவிரமாக சிந்தித்துக் கொண்டேதான் இருந்தது.


நம்பியாரின் முகத்தில் டென்ஷன் என்பது பரவி இருந்தது. நெற்றியில் சுருக்கங்கள்... வியர்த்து வடிந்து கொண்டிருந்த அவரைப் பார்க்க பரிதாபமாக இருந்தது. ஊர்வசிக்கு நிஜமாகவே வியப்பாக இருந்தது.. டென்ஷன் கரை புரண்டு விட்டால், எப்பேர்ப்பட்ட ஜீனியஸ்கள் கூட எந்த நிலைக்குத் தள்ளப் பட்டுவிடுகிறார்கள் என்பதைக் கண்கூடாக கண்டு...! ஆனாலும் இப்போது அவள் ‘ஆபரேஷன் வயலட்’இன் பாகங்களாக .. Problem-Assessment… , பின்னரி Resolution Methods and finally Execution of the Action Plan என்று வகை பிரித்து அமலாக்க தீர்மானித்து, முதலில் பிரச்சினையின் மூல காரணங்களைக் கண்டு பிடிக்க முயன்றாள். அவர் முன்பில் இருந்த மெசேஜ் வாசித்தவுடன் அவளூக்கு கம்பெனி சம்பந்தமான சீரியஸ் ப்ராப்ளம்தான் என்பது புரியவே செய்தது.

ஆனால் எதையுமே முதலில் வாசிக்கும்போது பிரச்சினையின் மோசமான உச்சக்கட்டங்களைத்தான் முதலில் மனம் பதிவு செய்யும் என்பதை அவள் சமீபத்தில் சில பயிற்சிகளில் பயின்றது ஞாபகம் வந்தது. Once you are re-conciled to the worst Scenario… then examine the possibilities of other less damaging alternatives….. எனவே அவளது முதல் முயற்சி அவரை மீண்டும் முழு மனதுடன் அந்த பேப்பரை ஆழமாக வாசிக்க வைக்க வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டே துரிதமாக துகில் உரிந்து அவளது சீருடையான நிர்வாணக் கோலத்தை எய்தினாள்.

சாதாரணமாக அவள் அம்மணக் கோலத்தை அடைந்தால் அவரது குண்ணை ‘குப்’ என்று எழுந்து பாண்ட்டுக்குள் கூடாரம் அடித்து நிற்கும்..என்பதை ஊர்வசி கண்கூடாக கடந்த மாதங்களில் அனுபவித்து அறிந்திருந்தாள். சற்று டென்ஷன் இருந்தால் கூட அங்கு ஒரு அளவுக்கு முயற்சி இருக்கும்.. பின்னர் இருக்கவே இருக்கிறது அவளது ‘ஊதும்’ படலம்.... ஆனால் இன்று இருந்த கரை புரண்ட டென்ஷனில் அவரது ‘மத்தியப் பிரதேசத்தில்’ புயலுக்கு முன்பு தென்படும் நிசப்தம் போல் இருந்த பூரண அமைதியைக் கண்டு, அங்கு காமப் புயலை எழுப்பி, அங்கு இடியும் மின்னலும் கூடிய பலத்த விந்து மழை பொழிய வைக்க வேண்டியது தன் கடமை என்று அறிந்து அதற்கான முயற்சிகளில் இறங்கினாள்.


முதலில் அவரது கையில் இருந்த அந்த காகிதத்தை எடுத்து மேசையில் வைத்து விட்டு அவரது கரங்களை மெதுவாக வருடினாள். மெதுவாக எழுந்து நின்று அவரது நெற்றியை நீவி விட்டு அவளது மிருதுவான முலைகளை அவரது முகத்தில் வைத்து ஒத்தடம் கொடுத்தாள். நம்பியார் இன்னும் சலனம் ஒன்றும் இல்லாமல் கனவுலகில் இருப்பது போல் பாதி கண்களை மூடிக் கொண்டு இருந்தார். ஊர்வசிக்கு ஒரு நாள் அவர் படுக்கையில் அமர்க்களமாகச் செயல்பட்டு பின்னர் ரெஸ்ட் எடுத்துக் கொண்டிருந்த போது சொன்ன ஒரு வார்த்தை ஞாபகத்துக்கு வந்தது... “You know… it is damn lonely at the Top…” அதாவது Corporate வாழ்க்கையில் உச்ச பதவியில் எய்தும் போது தனிமை ஆதிக்கம் செய்வது என்பதே...


எனவே அந்தத் தனிமை உணர்வை முதலில் நீக்குவது என்பதே ஊர்வசியின் ஆக்ஷன் ப்ளானின் முதல் கட்டம். நம்பியாரின் முகத்தில் தனது முலைகளை உரசும்போது அவளையும் அறியாமல் அவளது முலைக் காம்புகள் விறைத்து நிற்க அவள் ஒரு நிப்பிளை அவரது வாயில் திணித்தவாறே, மெதுவாக அவர் செவியில், “என்டெ மோனே...! பப்புக் குட்டா... அம்மயுடே அம்மிஞ்ஞியில் பால் குடிக்கூ மோனே....” என்று மயக்கும் குரலில் கிசுகிசுத்தாள். நம்பியாரின் விழிகள் லேசாக அசைவு கண்டன... பசுமை நிறைந்த வயல்.. தனது சொந்த ஊரான கண்ணூரில் .. தனது பால்ய கால நினைவுகள்.. தாயின் மடியின் ஆறுதலான கதகதப்பு... அவர் தனது வாயில் இருந்த ஊர்வசியின் முலையை சப்பிக் குடிக்கத் தொடங்கினார்.


ஊர்வசி அவரது தலை முடியைக் கோதியவாறே மெதுவாக அவரது ஷர்ட் பட்டன்களை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்தாள். அவரது மார்பில் வளர்ந்திருந்த வெண்மையான முடியையும் வருடி வருடி தனது முலைகளை மாற்றி மாற்றி அவர் சப்பிக் குடிக்க வைத்தாள். அவரது கைகள் இப்போது மெல்ல அவளது இடையைப் பிடிக்க ஊர்வசிக்கு அவர் தனது டென்ஷனின் ஆழத்தில் இருந்து மிகவும் மெதுவாக மீளத் தொடங்கி விட்டார் என்பது புலப்பட்டது. அவரது பாண்ட்டின் பெல்ட்-ஐ அவிழ்த்து பட்டன்களையும் ஜிப்பையும் அவிழ்த்து அண்டர்வேயரின் உள்ளே இருந்து அவரது ‘தம்பி’யை வெளியே எடுத்து ‘சுதந்திரம்’ கொடுத்தாள்.


இந்த இடத்தில் ஊர்வசியைக் குறித்து சில விஷயங்கள் சொல்லியே ஆக வேண்டியிருக்கிறது... அவள் இன்று வாழ்க்கையில் செல்வத்திலும் செல்வாக்கிலும் உச்சத்தில் (கதையின் பின்னுரையை வாசிக்கவும்) பறந்து கொண்டிருக்கிறாள் என்றால் அதற்குக் காரணம் அவளது கடும் உழைப்பு.. பயிற்சி.. unqualified commitment to the cause… சாதாரணமாக அவளது ஊம்பல் வேலைகளுக்கு அதிகம் அவகாசம் இருக்காது.. ஏன் என்றால் அவை Maintenance Calls.. அதனால் ஜிப்-ஐ அவிழ்த்து புல்லாங்குழல் ஊதி விட்டுப் போவதுதான் வழக்கம். இதற்காக இரண்டும் மூன்று நாட்கள் நம்பியாரிடம் அனுமதி கேட்டு, அவரது பாண்ட் ஜிப்-ஐ அவிழ்த்து அவரது குண்ணையை வெளியில் எடுப்பதற்காக, இதைப் பல தடவை செய்து பார்த்து ‘ப்ராக்டிகல்’ பயிற்சி பெற்றாள் என்பது வெளியில் யாருக்கும் தெரியாத உண்மை. அதுவும் விறைத்து நிற்கும் ‘தம்பி’யை வெளியே எடுப்பது அவ்வளவு சுலபமான காரியம் அல்ல. திரும்பி அவனை உள்ளே திணிக்கும்போதும் வெகு கவனமாக இருக்க வேண்டும்.. தப்பித் தவறி ‘தம்பி’யின் முனை ஜிப்பிற்குள் மாட்டிக் கொண்டு விட்டால்...? முதலுக்கே வினை வந்து விடும் அல்லவா??


ஆனாலும் இன்றைக்கோ Break down Call ஆனதினால் வாகனங்களை பார்ட் பார்ட் ஆக பிரித்து அக்கு வேர் ஆக்குவதுபோல் அவரது உடைகளை அவிழ்த்து, அவரது குண்ணையை பூரண சுதந்திரமாக வெளியே விட வேண்டி இருந்தது. சாதாரணமாக அசோகா பில்லர் போல கம்பீரமாக நிற்கும் அவரது தண்டு இன்று அற்பப் புழு போல சுருண்டு கிடந்ததைக் கண்டு இந்த நிலையில் எவ்வளவு மகுடி ஊதினாலும் அவரது பாம்பு படம் எடுக்காது என்பதையும் அறிந்து ஊர்வசி தனது ஆக்ஷன் ப்ளானின் அடுத்த கட்டத்திற்குத் தாவினாள்.


ஆபீஸ் பிரச்சினைக்கு ஒரு விதத் தீர்வு அல்லது அந்த ப்ராப்ளம் என்ற முடிச்சை ஸால்வ் பண்ணுவதற்கு ஒரு சின்ன நூலின் ‘முனை’ கிடைத்தால் கூட பத்மனாபன் நம்பியார் போன்ற ஜீனியஸ் அதைப் பிடித்துக் கொண்டு எப்படியாவது உன்னதமான முடிவு கண்டு பிடித்து விடுவார் என்பது அவள் உணர்ந்த ஓர் உண்மை. எனவே அவரை அந்த Fax Message ஃபாக்ஸ் மெஸ்ஸேஜ்-ஐ மீண்டும் சற்று நிதானமாக வாசிக்க வைக்க வேண்டும் என்பது தான் அடுத்த கட்டம்.


ருக்மிணி சேச்சியின் Role-Playing Model ஐ கண்கூடாகக் கண்டு அறிந்த ஊர்வசி தற்போது நம்பியாரின் அன்னை ரோல் இல் இருந்த சினேகிதி ரோல்-உக்கு லாவகமாகத் தாவினாள். அவள் தனது முலையை அவர் வாயில் இருந்து மீட்டுக் கொண்டு, அவர் முன்பில் ஒரு இருக்கையை எடுத்து இட்டுக் கொண்டு அதன் முன்பில் காலை விரித்துக் கொண்டு இருந்தாள். அந்த பேப்பரை எடுத்து அவளது மார்புக்கும் புண்டைக்கும் நடுவே வைத்து பிடித்துக் கொண்டு, “பப்பன் சேட்டா,,,, ஈ பேப்பர் அல்லே ப்ரஷ்னம்... ஒன்னு கூடி சாவதானமாயி இது மீண்டும் மீண்டும் வாயிக்கூ...” என்று (இந்த காகிதத்தின் உள்ள பொருள் அல்லவா பிரச்சினை...? நிதானமாக ஒன்றிரண்டு முறை மீண்டும் வாசிக்கத்) தூண்டினாள்.


மேலே பழுத்துக் குலுங்கும் கனிகள் இரண்டு... கீழே தேன் வடியும் இதழ்கள் கொண்ட ரோஜாப் பூ... இதற்கு நடுவே ஒரு பேப்பர் ... அதில் இருந்த மூன்று பாரா உள்ள ஒரு மெஸ்ஸேஜ்... நம்பியாரின் கண்கள்... மேலில் இருந்து கீழ் வரை ஒரு வித Scanning செய்வது போல் முதலில் மாங்கனிகளை மொய்த்துவிட்டு சில வினாடிகள் அந்த மெஸ்ஸேஜையும் வாசித்து விட்டுப் பின்னர் அவளது புண்டையின் பிளவைத் தரிசனம் செய்து மீண்டும் மீண்டும் ஸ்கான் செய்யும்போதுதான் அவருக்கு அந்த மெஸ்ஸேஜின் நடுவே .. To be precise …. Reading between the lines… சில புதுப் புது அர்த்தங்கள் புலப் படத் தொடங்கின.


ஊர்வசி சற்றும் தளராமல் தனது ப்ளானின் அடுத்த (Gear) கியருக்குத் தாவி, திரும்பி நின்று கொண்டு தனது குண்டியை அவருக்குக் குனிந்து காண்பித்துக் கொண்டு அவளது வாழைத் தண்டு தொடைகளுக்கு நடுவே அதே Fax Message ஐ அவருக்குக் காண்பித்தாள். எந்த ஒரு பிரச்சினையையும் பல கோணங்களில் different perspectives-இல் இருந்து பார்க்க வேண்டும் என்பதே இதன் இலகுவான தத்துவம். (இந்தத் தத்துவத்தை நீங்களும் சொந்தமாகப் பரீட்சித்துப் பார்க்க வேண்டுமானால் ஏதாவது லெட்டர் அல்லது தீர்க்க முடியாத பிரச்சினை உள்ள காகிதம் உங்களிடம் இருப்பின்.. உங்களது துணைவி / மனைவி அல்லது செக்ரட்டரியைத் திரும்பி நிற்கச் சொல்லி புடவையை உயர்த்தி வைத்துக் கொண்டு – அல்லது சுடிதாரின் பாட்டம்ஸை இறக்கி வைத்துக் கொண்டு அவளது கால்களின் நடுவே அந்த பேப்பரை வைத்துக் கொண்டு வாசிக்கவும்..நிச்சயமாக தெளிவு பிறக்கும் அண்ட் ... பிரச்சினை “போயே போச்சு...” கியாரண்ட்டீட் ரிசல்ட்ஸ்....)

பத்மனாபன் நம்பியார் இந்தப் புதிய ‘கோணத்தில்’ இருந்து அதே ப்ராப்ளத்தை கண்ணோட்டம் இட்டபோது அவருக்கு சட் என்று தமது கம்பெனியின் உள்ளேயே நடக்கும் பல விஷயங்கள் புரிய... The Jigsaw Puzzle was falling into places and a totally different picture started emerging.. உடனே அவர் அந்த பேப்பரை அவள் கால்களுக்கு நடுவே இருந்து பறித்து மீண்டும் ஒரு கடைசி முறையாக வாசித்து விட்டு, பின்னர் கசக்கிக் குப்பைக் கூடையில் எறிந்து விட்டு, தமது நாற்காலியில் இன்னும் நன்றாக சாய்ந்து கொண்டு ஆழமாக மூச்சு எடுத்துக் கொண்டு தீர்க்கமாக யோசிக்கத் தொடங்கினார்.

தனது தொடைகளின் நடுவே பிடித்துக் கொண்டிருந்த அந்த காகிதம் தன் கையில் இருந்து பறிக்கப் பட்டதும் ஊர்வசி குதூகலத்துடன் திரும்பி நோக்கினாள். அவரின் முகத்திலும் நெற்றியில் இருந்த சுருக்கங்களின் எண்ணிக்கையையும் உன்னிப்பாக கவனித்த ஊர்வசி அவைகளில் இருந்த டென்ஷனின் இறுக்கம் சற்றே தளருவதையும் சில முடிச்சுகள் மெல்ல மெல்ல அவிழ்க்கப் படுவதையும் உணர்ந்தாள்.

‘அன்னியன்’ படத்தைப் பார்த்தவர்கள் ‘அம்பி’ அன்னியன் ஆவதை (நரம்புகள் வழியாக சிக்னல் போய் திடீர் என்று ஆள் மாறுவதை) விஷுவல்-ஆக காண்பித்தது போல் இங்கு வேண்டுமானால் பத்மனாபன் நம்பியாரின் ‘தம்பி” .. “சுண்ணியன்” ஆவதைக் கற்பனை செய்து பார்த்துக் கொள்ளலாம். ஆனால் இங்கு நம்பியாருக்கு மல்டிப்பிள் பெர்ஸனாலிட்டி டிஸ்-ஆர்டர் ஒன்றும் இல்லையே... டென்ஷன் மட்டும் தலைக்கு மேல் போய் விட்டது... ஊர்வசி புண்ணியத்தில் பல கோணங்களில் பிரச்சினையை நோக்கியபோது, ஒன்றும் தலை முழுகிப் போய் விடவில்லை என்று புலப்பட்டதும், ஒரு வித தெளிவு பிறந்தது.


அந்தத் தெளிவில் .. ஒரு சின்ன சிக்னல்... a minute pulse…அவரது மூளையில் இருந்து Trigger செய்ய, அவர் உடல் முழுவதும் இறுகியிருந்த டென்ஷன் மெல்ல மெல்லக் கரையத் தொடங்கியது. 1000 MW Turbine Generator ஆகட்டும் அல்லது அழிவு சக்தி மிக்க அணு குண்டே ஆனாலும் ஆகட்டும். இதை எல்லாம் Trigger செய்வது ஒரு சின்ன ஸ்விட்ச் அல்லது சிக்னல். அது நம்பியாரிடம் தென்பட்டது அவரது கைகள் தனது குண்டியை வருட ஆரம்பித்ததும் தான்.. ஊர்வசி சற்று நேரம் குனிந்து நின்று அவரது ஆசைகளுக்கு ஈடு கொடுத்துக் கொண்டு ஓரக் கண்களால் அவரது கால் நடுவே நோக்கினாள். செத்துக் கிடந்த புழு மெல்ல உயிர் பெற்று நெளிவது போல் அவரது கால்கள் நடுவே இருந்த அவரது பூல்-இல் ஒரு சிறிய அசைவு தென்பட்டது.

ஊர்வசிக்கு தான் புல்லாங்குழல் ஊதுவதற்கு ஏதுவாக அது போதும் என்ற நம்பிக்கை நிச்சயமாக உண்டாக.. அவள் மகிழ்ச்சியுடன் திரும்பி நின்று அவர் கன்னத்தில் முத்தமிட்டுக் கொண்டு அவரை எழும்பி நிற்கச் செய்து அந்த அறையிலேயே கார்ப்பெட் தரையில் மல்லாக்காக படுக்க வைத்தாள். என்றைக்குமே அவர் நிற்க அல்லது இருக்கையில் இருக்க அவள் மண்டியிட்டு ‘ஊது’வதே வழக்கம். இன்று எல்லாம் தலை கீழ்.. resort to unorthodox methods when you handle unconventional problems… அவரைத் தரையில் படுக்க வைத்து அவரது பாண்ட்-ஐ நன்றாக இறக்கி விட்டு, பின்னர் முதலில் அவரது கொட்டைகளை தனது வெண்டைக்காய் விரல்களால் பிழியத் தொடங்கினாள்.


பச்சை மிளகாய் அளவு சுருங்கி இருந்த அவரது குண்ணை, மெதுவாக சுண்டைக்காய் அளவாகி பின்னர் வெண்டைக்காய் அளவாக ஊர்வசி மகுடி ஊதத் தொடங்கி தனது கோவை இதழ்களில் அதன் முனையைக் கவ்வி உறிஞ்சத் தொடங்கினாள். நம்பியாரின் தம்பி அவளது வாய்க்குள் ‘வளர்ச்சி’ காணத் தொடங்க் அவளது வாயை மெல்ல மெல்ல நிறைக்க பூவன் பழம் அளவு பின்னர் நேந்திரம் பழம் நீளம் அளவில் பூரண கம்பீரத்துடன் அவளது அண்ணாக்கைக் கடந்து அவளது தொண்டைவரை சென்று செல்லமாக இடிக்கத் தொடங்கியது.

ஊர்வசி கடந்த சில நாட்களாக தொண்டைக் குழியைத்தாண்டி நேந்திரம் பழம் ஒன்றை எடுத்து பயிற்சி எடுத்துக் கொண்டிருந்தது இப்போது பயன்பட்டது. நம்பியார் இதுவரை அவளது - ஊம்பல் sub-routines - சப்பல், நக்கல், உறிஞ்சல், துழையல் போன்ற யுக்திகளை மட்டுமே அனுபவித்திருந்தார். ஆனால் தொண்டைக்குள் .. டீப் த்ரோட்டிங் .. முற்றிலும் புதிய அனுபவம்.. ருக்மிணி கூட அந்த அளவுக்கு ஊம்பலில் தேர்ச்சி பெறவில்லை. ஊர்வசி மேற்கண்ட அனைத்து ஊம்பல் டெக்னிக்குகளையும் மாற்றி மாற்றி பிரயோகித்து அவரை திக்கு முக்காட வைத்துக் கொண்டிருந்தாள். அதனுடன் அவரது கொட்டைகள் அவளது கைவிரல்களுக்குள் பிசையப் பட்டு அவ்வப்போது அவலது விரல் நுனிகள் அவரது ஆசன வாசலையும் தீண்டி, அவரது தண்டு இந்த அளவுக்கு சமீபத்தில் விறைத்திருக்குமா என்று அவருக்கே சந்தேகம்.. அந்த அளவுக்கு நாகப் பாம்பு போல் வீரியத்துடன் படம் எடுத்து விஷத்தைக் கக்குவதற்கு தயாராக இருந்தது.

ஊர்வசி ஊம்பல் கலையின் எல்லா அம்சங்களையும் லாவகமாகக் கையாண்டு கொண்டே ஓரக் கண்களால் கடிகாரத்தையும் கண்டு தான் ருக்கு சேச்சியிடம் கேட்டிருந்த அவகாசம் தீருவதற்கு ஐந்து நிமிடம் வரை தேர்ச்சியுடன் அவரை இன்பத்தின் உச்சக் கட்டதில் threshold-இல் உலாவ விட்டு நம்பியாரை இன்பச் சித்திரவதை செய்து கொண்டிருந்தாள். அனுபவ பூர்வமாக அவள் அறிந்திருந்த வேறு ஒரு விஷயம் எவ்வளவு நேரம் நீடிக்கிறதோ அந்த அளவுக்கு உச்சத்தின் உயரம் அதிகமாக இருக்கும் என்பதும் விந்து வடிவதின் அளவும் அதிகமாக இருக்கும் என்பதாகும்.

சாதாரணமாக ஊம்பலை முடிப்பது, அவரது கஞ்சி வெள்ளம் தனது தொண்டையில் வடிவதைக் குடிப்பது மூலமாகவே ஆனாலும், இன்று முற்றிலும் வித்தியாசமாக இருந்ததினாலும், நம்பியார் படுத்த நிலையில் இருந்ததாலும், இவை எல்லாவற்றுக்கும் மேல் இன்று தீபாவளி ஆனதினாலும், ஊர்வசி, நம்பியாரின் வாண வேடிக்கையாக அவரது ராக்கெட்டை விண்வெளியில் விட்டு விடலாம் என்று தீர்மானித்து, அவரது பல பல உச்சக்கட்டங்களை லாவகமாகத் தவிர்த்து அவரது இன்பத்தை கடைசிவரை நீடித்து, கடைசியாக அவரது தண்டு எல்லாவற்றையும் மீறிக் கொண்டு விறைப்பு அதிகமாவதை உணர்ந்து, தனது முகத்தை உயர்த்தி தன் செவ்விதழ்களை அவரது தண்டில் இருந்து நீக்கி, தொடர்ந்து தனது உள்ளங்கையில் அவரது தம்பியை நீளமாக நீவி நீவித் தாலாட்ட அவரது குண்ணையின் வெண்ணை சீறிக் கொண்டு பீய்ச்சி அடித்துக் கொண்டு ஐந்து- ஆறு இன்ஸ்டால்மெண்ட்-ஆக பல தடவை அக்னி ராக்கெட் விண்ணில் பாய்ந்தது போல் பாய.. நம்பியாரின் சிங்கக் கர்ச்சனை அந்த அறையை நிறைத்தது..


அவ்விதம் நம்பியாரின் மத்தியப் பிரதேசத்தில் ..அங்கு மையம் கொண்டிருந்த acute depression .. அமைதி மயமான நிசப்தம் .. பெரும் கொடும் காற்றாக உருவெடுத்து அவர் மண்டையின் மின்னல் அடிக்கச் செய்து அவரது தண்டில் இருந்து பெய்த ‘விந்து’ மழை தெறித்து நான்கைந்து அடி உயரத்திற்கு ஒரு elliptical path trace பண்ணி அவரது முகத்திலேயே பன்னீர் மழையாகப் பெய்தது. அந்த உச்சக் கட்டத்தின் கடுமையைத் தாங்க முடியாத நம்பியார் சற்று நேரம் தளர்ந்து உறங்கி விட்டார்.

ஊர்வசி தனது கைக்குள் மெல்ல மெல்ல சுருங்கிய அவரது குண்ணையை தனது வாயால் சுத்தமாக்கி அவரது உடைகளைச் சீராக்கி விட்டு, பின்னர் மெல்ல அவரது முகத்தையும் நக்கி சுத்தமாக்க மெதுவாக சுய நினைவுக்குத் திரும்பிய பத்மனாபன் நம்பியார் அவரது கைகளால் ஊர்வசியின் தலை முடியைக் கோதியவாறே, “ஊர்வசி... யு ஆர் ரியலி க்ரேட்... நீ நிச்சயமாக ஒரு ஊம்பல் ராணியாணு...!” என்று மனதாரம் பாராட்டினார்.


ஊர்வசி மனத் திருப்தியுடன் தனது சபதம் நிறைவேறியதை நினைத்துக் கொண்டு காலண்டரைப் பார்த்தாள்... அன்று சரியாக அவள் அந்தக் கம்பெனியில் ஜாயின் பண்ணி ஆறு மாதம்.. அதாவது தனக்கு ‘அரங்கேற்றம்” நடந்து .. அன்று சபதம் எடுத்து ஆறு மாதம் ஆகியிருந்தது.


சபதம் நிறைவேறிய திருப்தியிலும் “ஆப்பரேஷன் வயலெட்” வெற்றிகரமாக அமலாக்கப் பட்ட களிப்பிலும் தனது உடைகளை அணிந்து கொண்டு ஊர்வசி ருக்கு சேச்சியிடம் விடை பெற்றுக் கொண்டு வெளியேறினாள்..


முற்றும் ...
கதை இங்கு நிறைவு பெறுகிறது.

சில பின்னுரைகள் தொடர்கின்றன.



பின் குறிப்புகள்.

ஊர்வசி தனது ஆப்பரேஷன் வயலட்-ஐ வெற்றிகரமாக செயல்படுத்தி விட்டுச் சென்றவுடன், நம்பியார் சுதாரித்துக் கொண்டு தன் இருக்கையில் வந்து இருந்து கொண்டு, ஐந்து நிமிடம் தீவிரமாக மனதுக்குள் ஆலோசித்தார். பின்னர் தனது ப்ரைவெட் செக்ரட்டரி ருக்மிணியை விளித்தார்..”மிஸஸ் மேனன்... ப்ளீஸ் கம் இன்...” ருக்மிணி உள்ளே வந்து, “சார்.. ஆல் தி பியூப்பிள் ஹாவ் கம் ஃபார் தி போர்ட் மீட்டிங்..”. நம்பியார் பதிலுக்கு “ஓகே.. ஐ யாம் கம்மிங் இன் டென் மினிட்ஸ்... Meanwhile மீன்வைல்.. ப்ளீஸ் டேக் த்ரீ லெட்டர்ஸ்...” என்று கூறிவிட்டு கிடு கிடு என்று Dictate டிக்டேட் செய்யத் தொடங்கினார்.


போர்ட் மீட்டிங் தொடங்கி பத்து நிமிடங்களுக்குள் இரண்டு டைரக்டர்கள் .. வேலை காலி... Summarily Sacked…..! ஊர்வசியின் கால்களுக்கு நடுவே வைத்து காண்பித்த ஃபாக்ஸ் மெஸ்ஸேஜ்-ஐ வாசித்தபோதுதான் நம்பியாருக்கு கம்பெனிக்குள் சிலர் தனக்கு எதிரே வேலை செய்வது புலப்பட்டது. சரியான நேரத்தில் கண்டு பிடித்ததால் கோடிக்கணக்கான மதிப்புள்ள ப்ராஜக்டுகள் காப்பாற்றப் பட்டன.


மூன்றாவது லெட்டர்.. ஊர்வசிக்கு... double Promotion… to the post of Public Relations Manager … ஊர்வசி திக்கு முக்காடிப் போய் விட்டாள். நம்பியாரை ஊம்பினார் கைவிடப்படார் என்பது நடைமுறையில் உண்மையே...!



நம்பியார் இரண்டு - மூன்று வருடங்களில் அந்தக் கம்பெனியை விட்டு விலகி தனியாக சொந்தமாக - Consultancy Firm – தொடங்கினார். அவர் தொடங்கிய முதல் ப்ராஜக்ட் .. காமன் சர்க்கஸ்... படு வெற்றியைப் பெற்றது. அதன் பிறகு காமன் ஹாஸ்ப்பிட்டல்ஸ்... ருக்மிணி மேனன் காமன் ஹாஸ்ப்பிட்டல்ஸ்-இல் கணிசமான அளவி ஷேர்களைப் பெற்று அங்கு அட்மினிஸ்ட்ரேட்டிவ் டைரக்டராக தற்போது பொறுப்பில் இருக்கிறார்.

ஊர்வசி ... கிடு கிடு என்று உயர்ந்து தற்போது டாக்டர் ஊர்வசி மேனன் –
ஊர்வசி Had a Natural Flair and expertise for Documentation. அவள் தனது அனுபவங்களைக் குறிப்புக்களாக்கி “An Integrated Approach to Oombal” என்று தயாராக்கி வைத்திருந்தாள். (இந்த பேப்பரைக் கைப்பற்ற முயன்று கொண்டிருக்கிறேன். வெற்றி கிடைத்தால் ஊர்வசியின் ஊம்பல் குறிப்புகள் என்று நமது தளத்திலேயே வெளியிட வாய்ப்புள்ளது).

இதைப் பார்த்த நம்பியார் அந்த பேப்பரை Harvard University-யில் உள்ள தனது நண்பருக்கு அனுப்ப, அதை வெகுவாக பாராட்டிய அந்த பல்கலைக் கழகம், ஊர்வசிக்கு Honorary Doctorate வழங்கியது.

டாக்டர் ஊர்வசி மேனன் தற்போது - ஹெட் ஆஃப் தி டிபார்ட்மெண்ட் ஆஃப் ஊம்பாலஜி... இன் தி காமன் இன்ஸ்டிட்யூட் ஆஃப் செக்ஸாலஜிக்கல் Sciences சைன்ஸஸ். நம்பியார் இந்த் இன்ஸ்டிட்யூட்டில் அவளுக்கு டைரக்டர்-ஆக இருக்கும்படி வற்புறுத்தினார். ஆனால் ஊர்வசி, அது அட்மினிஸ்ட்ரேட்டிவ் போஸ்ட்.. தனது சப்ஜெக்ட்-ஐ விட்டு டச் போய் விடும் என்று கூறி விட்டாள்

காமன் இன்ஸ்டிட்யூட் ஆஃப் செக்ஸாலஜிக்கல் Sciences சைன்ஸஸ் (K-I-S-S) - நம்பியாரின் லேட்டஸ்ட் ப்ராஜக்ட். அவரது தத்துவப் படி காமத்தை பலரும் சரியாகப் படிக்காததினால் தாம்பத்தியத்திலும் மணவாழ்க்கையிலும் வெற்றி பெற முடியவில்லை. அதனால் அதற்கென ஒரு Course design பண்ணி UGC Approval-ஐயும் பெற்றார். இந்தக் காமன் இன்ஸ்டிட்யூட்-உம் சில மாதங்களில் ஒரு கதையாக உருவெடுக்கலாம்.